Niğde , kırşehir, artvin de oturup fenerbahçe yi desteklemek yerine bursalı olup bursaspor u desteklemektir, deplasman yapmaktır, dostlarınla maçlardan önce demlenip tribünlerde omuz omuza coşmaktır, şampiyon olduğunda sevinçten, küme düştüğünde kahırdan ağlamaktır, dünyanın farklı coğrafyalarında bursaspor forması ile gururla dolaşmaktır...
Milliyetçilik, vatan sevgisi sokağınızdan, şehrinizden başlar...
Ne mutlu şehrinin takımına gönül verenlere!
maalesef istanbulda şehir takımı olmadığı yada olmadığını düşündüğüm için bir aidiyet kuramadım hiç bir takımla. 2000 lerin başına kadar ne güzel istanbul sporumuz vardı ancak oda tarih oldu. ama nedir semt takımı tutulur mu tutulur. pek ala karagümrük, kasımpaşa vardır. sonradan çıkan başakşehir ve zamanında ibb suni ve politik kaygıyla pohpohlanmış takımlar olduğu için tutmadığının kanaatindeyim. forza eyüp spor.
ingiltere , Almanya , ispanya gibi dünya futboluna yön veren ülkelerin ortak özellikleri insanların yaşadıkları şehrin takımını tutmasıdır. ingiltere'de Birmingham'da doğup büyümüş birine Manchester United'ı tutturamazsınız, Almanya'da Dortmund'da doğup büyümüş birine Bayern Münih'i tutturamazsınız, ispanya da Bilbao da doğup büyümüş birine Barcelona'yı tutturamazsınız. Şehirlerinin takımını tutan bu insanlar kendi kulüplerinin gelişimini sağlar ve dünyanın sayılı ligleri bu şekilde oluşur. Bu nedenle ; endüstriyel futbolun ve istanbul basınının insanlara 3 istanbul takımını tutmayı empoze etmesine rağmen şehrimizin takımını tutmanın tarif edilemez şerefini ve gururunu yaşıyoruz...
sonuna kadar tutuyorum, öyle gururlanıyorum ki maç kazandığımız haftalarda tarifi yok. koskoca birinci ligde 162 bin nüfuslu bir ilçenin takımının kalıcı olabilmesi çok güzel bir duygu. haftaya da yine gideceğim, konya maçında boğazım patlayana kadar memleketimin takımı için bağıracağım. taraftarlık bunu gerektirmez mi?
Bilet fiyatları çok fahiş olduğu için ve stadyumlara damlı gitmenin sakıncalı olabileceği için uzun bir süre yapamayacağım eylem eyy yavşaklar ağzımı bozdunuz yine benim ulann ibneler sürümden kazanma diye bir şey duymadınız mı 20.000 kişilik stadın var 20 liraya 2.000 kişiye satacağına 5 liraya 20.000 kişiye hadi bilemedin 15.000 kişiye sat hem sen kazan hem taraftar desteğiyle takım motive olsun hem biz kazanalım hem de Türk futbolu.
aidiyet duygusunun sonuna kadar yaşandığı durumdur. şehrinin takımı senindir, seninledir, seni temsil eder. bağlılığın ne demek olduğunu öğretir. maçlarına bile gidemeyeceğin üç büyüklerdense, şehrinin takımını tutmak her zaman daha iyidir, sevdanın ligi olmaz.
çok istediğim ama yapamadığım eylem. babam çorumlu annem sinoplu o zamanlar çorumspor veya sinopspor gibi takımların varlığından bile habersizim. doğma büyüme istanbulluyum tabi haliyle çevre hangi takımı tutuyorsa benimde o takıma sempatim başlıyor. benim çevrem genellikle fenerbahçelilerden oluştuğu için en önemlisi babam fenerbahçeli olduğu için benimde fenerbahçeye sempatim başladı. ama şuan tuttuğum takımdan ne de izlediğim futboldan zevk alamıyorum. stadyuma gidemeyince hatta televizyondan bile maçını izleyemeyince yemişim öyle taraftarlığı. keşke ankaralı , sakaryalı , bursalı , eskişehir'li falan olsaydımda futbolun zevkine varabilseydim.
