uzun yıllar yaşanılan bir şehirde mümkün olandır. hatırlıyor musun o apartman girişinde, kimseler bizi görmesin diye hızlı öpüşmelerimizi? biraz heyecan, biraz aksiyon, hemen baştan çıkmandan anlamıştım seninle harika bir partner olacağımızı. ıslak dudaklar bile yetiyordu seni çıldırtmaya, ama gönlündeki boşluğa yetemedim ben senin, yüreğinin derinliklerindeki aşk kanı o kadar çok enfeksiyon kapmış ki eski ilişkilerinden, başarısız oldum, aşkımın karşısına geçip ''kaybettik'' dedim, bir teselli bile veremedim ona. ıçimde hep ukte olarak kaldı bedeninin bilinmez diyarlarına yolculuk yapmak. kısmet değilmiş.
