aglama demiyorum yine agla ama hobi olarak agla demek istediğim kişidir.
o kadar şehit geldiğinde, o kadar insan yok yere sebepsiz yere ölürken,o kadar kadın tacize, şiddete ugrarken, o kadar genç kendince devrim yaparken ölürken aglayamıyor olmak, üzülmemek nedir çözemiyorum.
not: ideolojik bir isyanım yoktur, isyanım çifte standartlaradır.
ölenler üzerinden politika üretenlere inat yaşatmak için çabalayan yüreklerin duygusallığıdır. artık şehit haberleri yok, olmamalı... bu sağlayacak her kimse daima yaşatılacaktır.
yaşatmak için çabalayan insan duygusallığıymış! hani mavi marmarada, gezide, her seçim öncesi silah bırakıp sonrasında kan gölü yaratan teröristlerin öldürdüğü gençlere ağlamayan duygusallıktı bu değil mi? pardon, onlar duygusalsa ben kazıklı voyvoda'yım.
Simsarlığa, istismarın her türlüsüne ve anında dönmeye meyilli Ak sıkmabaş marifetidir.
Fakat kendine solcu diyen pek çok kimse de kaza kurşunuyla ölen pkk dhkpc yandaşı eylemciyi baş tacı ederken, gözaltında yahut beyaz torosta geberen örgüt teröristine ağıt yakarken doğuda keleşlerle beynine sıkılmış 200 küsur öğretmeni bir gün hatırlamaz.
Tencere dibin kara hesabı..
