bu vatan topraklarını oluşturur şehitler. bu yüzden toprak çok değerli, paylaşılmaz ve kutsaldır. artık şehit olmanın karşıladığı farklı anlamlar da var malesef. artık şehit olmanın, 'şehit olmak' yanında ne gibi amaçlarda kullanıldığını hepimiz biliyoruz. bedeni kepçelerle taşınan -insanlarımızın-, birilerinin deyişiyle 'cesetlerin' çığlıklarını bastırabileceğine inanan bazıları tarafından.
Ailemde bulunan ve her daim gurur duyduğum insanların eriştiği mertebedir. E tabi yüce Allah katında peygamberden sonra gelen bir mertebeye sahip olan insanların kanını taşıyıp kansızlara laf etmek de bu platformda ırkçılık olarak nitelendirilmektedir.
Asimile olmuş totoşların zoruna giden mertebe.. Beğenmeyen siktirsin gitsin bu memleketten.. işinde çalış ekmeğini kazan sonra ekmek yediğin kaba pisle.. Size eğitim veren okulun hocasını, size vatan sevgisi aşılayamamış ailenin aklını sevsinler..
Askere gidip de yanından geçemediğim durumdur. Tamam hayat güzel bir yer de, yaşama enerjimiz var ne kadar bıkmış olsa da. Fakat ülken için canını ortaya koymak çok içten bir şey be. Çanakkaleyi böyle kazanmadık mı zaten ?
yabancı askerler bu sayede ölmekten korkmayan insanlarla savaşmak imkansızdı diye boşunamı diyordu ?
Olacaksınız arkadaş, fırsatınız varsa olacaksınız. Ülkene milyonlar kazandırsan bu kadar değerli olmaz.
akşam haberinde isminin okunmasıdır gözü yaşlı ailenin gösterilmesidir... izleyenin bu ülke nereye gidiyor? diye 5 dakika düşünmesidir... ardından unutup dizi izlemesidir.
ülkemizde şehide veriler değer ne yazık ki ortadadır...
ne yazık ki onlar bakan çocukları gibi genel müdür, işletmeci, girişim dahisi, CEO vs. olabilecek kapasiteye sahip değildir...
daha yaşayamadan kapatırlar gözlerini ülkeleri için...
insanları ölüme yaklaştırmak için atılan en baba yalanlardan biridir. siyasi rant uğruna can veren mazlumları kandırmayın bari ayıptır, günahtır. hayatlarınızı çalıp, sahte hayatlar sunuyorlar size açın o gözlerinizi de, size ölümü yakıştıranların bir a.ına koyun!
"It is a time for martyrs now, and if I am to be one, it will be for the cause of brotherhood. That's the only thing that can save this country." - February 19, 1965 (2 days before he was murdered by Nation of Islam followers)
Zaman şehitlik zamanıdır, ve ben bir şehit olacaksam, bu kardeşlik uğruna olacaktır. Bu ülkeyi kurtaracak tek şey budur. - Şehadetinden iki gün önce.
En şerefli ölüm şeklidir, tabii buna ölüm denirse. Şehitlerin yaşadıklarına ancak onları bizim göremediğimize rivayet eden dini sözler vardır. Tüm hayatı anlamlı, ölümü şerefli kılmaktır. Keşke bana da nasip olsaydı, çok isterdim, lakin imkansız dediğim durumdur.
bakın türk dil kurumu şehit için ne diyor:
1.kutsal bir ülkü veya inanç uğrunda ölen kimse
2.din yolunda canını veren kimse
bakın ülkemizin özeti:
1.birileri kan kokan politikalar yürütüyor
2.gencecik bedenler askere alınıyor
3.birileri dağa çıkıyor,silahlanıyor(çıkartılıyor,silahlandırılıyor)
4.dünyanın sayılı ordularındandır diye hava attığımız ordumuzun gücü dağdakilere yetmiyor ne hikmetse
5.sonra o gencecik bedenler,dağa çıkanların önüne sürülüyor
6.eve gelen bayrağa sarılı bir tabut,geriye kalan yüreğine ateş düşen insanlar..
-oğlunuz şehit oldu
-vatana feda olsun.vatan sağolsun.
şehit mi oldu,cinayete mi kurban gitti ya da?alın size şehit. kimse yanlış anlamasın.onların da yeri elbette ki allah katında farklı olacaktır ben buna inanıyorum ama biraz açalım artık şu gözlerimizi. bir de dikkatleri çeken şudur ki, çoğunlukla silah altına alınan erler şehit olmaktadır bu ülkede. askerlik mecbur olduğuna göre devlet "senin bak şehit olma ihtimalinde var ama seçim şansın yok mecbur yapacaksın askerliği" demekte kısa yoldan. oh be birileri satsın silahları iki tarafa, düşürsün insanları birbirine demokrasi ayağına sonra benim kardeşim gitsin şehit olsun. ben de devletim sağolsun diyeyim. benim insanım sağolsun önce,vatandaşım sağolsun. devlet var madem, kurmuş insanlar bu tüzel kişiliği haklarımı korusun diye önce devlet benim en kutsal olan yaşama hakkımı korumak zorundadır.
"sızlasa da gönüller düşenlerin yasından
koşar adım gitmeli onların arkasından.
kahramanlık; içerek acı ölüm tasından
ileriye atılmak ve sonra dönmemektir"
Lakin şu vardır ki gönülleri sızlatan: Kahramanları bağrından çıkaran kahraman Irkın tepesine diktikleri. o yüzden şehit olmayı istemek Türk'ü türk yapan tek durum değildir.
Bunun yanında akıllı ve bilinçli olmak da Türk'ü türk yapandır. Ölmek ırkı devleti yaşatmak içindir lakin Akıllı olmayana yaşatmak hak değildir.
biz burada klavye tuşlarına rahat basalım diye sakınmamışlardır canlarını.
eşine, nişanlısına, sevgilisine, anasına, babasına doyamadan gitmişlerdir huzur dolu mekana.
biliyorlardır arkalarında bıraktıkları ülkede sağlam gençler olduğunu, her türkün asker doğduğunu.
onlara şimdi olanları anlatamazsınız...
inanmazlar...
ben en değerli varlığımı, canımı verdim, bir köpeğin silahından çıkan kurşuna derler. bu ülke onları muhattap almaz derler.
hala birileri orada şehit olurken öbür tarafta yatacak yeri olmayan ama şimdi imralıda yatan bir şerefsizin, bir çözüm aracı olarak görülmeye başladığını anlatamazsınız onlara.
anlamazlar...
anlamak istemezler. koskaca türkiye cumhuriyeti birilerinin deyimine göre 3000 tane dağda gezen teröriste teslim olamaz derler.
muhattap kabul etmez derler.
bir hiç uğruna vermedim ben canımı vatanıma derler.
ama bir gün uyanırsınızki bütün bunlar size normal gelmeye başlamıştır. bir açılım diye başlayan süreç nelere gebe olur ruhumuz duymaz. size karşı boynumuz eğik. ruhunuz şad olsun...
bir operasyonda yaralı olarak vatan hainlerinin eline düşmekle başlayan sürecin son noktasıdır.
önce bu hainlerin her türlü aşağılamalarına ve işkencelerine maruz kalırsınız. fırsatınız olsa, kendi canınızı alırsınız ama o fırsat bir türlü elinize geçmez, geçmesine izin de verilmez. zira rütbeniz astsubay çavuştur. hainler için önemli propaganda malzemesinizdir.
sonra kafalarına estiği bir vakit, sizi bir ağaca ellerinizden bağlayarak asarlar. ne yapacaklar diye düşünürsünüz, aklınıza pek bir ihtimal gelmez. sonra altınıza bir kaç taşı üstüste koyup, ocak gibi bir şey yapmaya başlarlar. niyetlerini anlarsınız. köpeklere yalvarmaktansa, bildiğiniz duaları okumaya başlarsınız. sonra bu taş ocağın üzerine ayaklarınızdan bir kaç santim aşağıda olacak şekilde bir sac koyarlar ve ocağı yakarlar. yavaş yavaş ısınan sac ayaklarınızı yakmaya başlar. postallarınızı ve çoraplarınızı zaten ayaklarınızdan aldıkları için ayaklarınızı koruyacak bir şey yoktur. ayaklarınızı yukarı çekmeye çalışırsınız ama fazla tutamazsınız. dayanma gücü vermesi için allah'a yalvarırsınız. bu sırada ateşe daha fazla odun atarlar. saatler geçtikçe, artık bacaklarınızdaki sinirler yanma yüzünden öldüğü için bacaklarınızı hissetmezsiniz. bir an önce ölmeyi dilersiniz ama olmaz. siz yanarsınız, onlar orada kadınlı erkekli kah sizi seyrederler, kah türkü söylerler, kah şakalaşırlar. arada ateşe odun atmayı da ihmal etmezler. kendi yanık etinizin kokusu midenizi bulandırır. kusarsınız. sonra yavaş yavaş belinizden yukarı yanma artar da artar. ta ki acı yüzünden kendinizden geçene kadar.
o akşam karakolun telsiz frekansına giren bir hain, arkadaşlarınıza sizin yerinizi söyler. arkadaşlarınız sizi almak üzere, pusu tehlikesine karşı tetikte olarak ilerlerler. gecenin karanlığında sadece ay ışığı vardır. sizin bulunacağınızı umdukları yere geldiklerinde yanık et kokusundan akıbetinizi tahmin edener olur ama söylemeye cesaret edemezler, inanmak istemezler. işte o sırada bir askerin sesi duyulur "komutanım! burada!". tüm arkadaşlarınız ağacın önüne toplaşmış ağaçtan sallanan sizin yanmış cesedinize bakmaktadırlar. sonradan hainlerden birinin de itiraf edeceği gibi "aman dilemeden, acınma talep etmeden, allah allah diye bağırarak" can vermişsinizdir. köpeklerin aklı fikri almamıştır bu işi.
cenazeniz için karakola bir tabut getirilir ama kollarınız ağaca asılıyken yandığı için taş kesilmiştir ve tabuta sığmamaktadır. yapılacak tek şey vardır. yanmış cesedinizdeki yanık kollarınızı kırarlar ve tabutta yanınıza koyarlar. cenazeniz memlekeketinizde toprağa verilirken, ne anneniz, ne de nişanlınız sizi görecektir. bir tek dayınız ısrar edip sizi görmek ister. o da zaten sizi görünce kriz geçirerek hastaneye kaldırılır. dualarla toprağa verilirsiniz. mezarınıza bir bayrak dikilir. mezar taşınızda ise, bu kadar korkunç bir şekilde ölümünüzün karşılığı olan şu eşsiz ünvan yer alır:
