insan alışmak istemedikten sonra alışmaz ama hergün şehit haberi almak bu ülkenin kaderi gibi görülmemeli, nefes filminde dediği gibi 2 magazin haberi arasında sadece ağlayan aile bireylerinin görüntüleri gösterilir sonra alttan yavaş bir müzik... kimin canı yanmış kaç ailenin ocağı sönmüş kimsenin sikinde bile değil 2 dakika sonra unutur,ahh yazık gencecik cocuklara anasına babasına.... falan...
şehitlik mertebesine ulaşmak çok kolay iş değil ama dünya sikinde olmayan apolitik kansız para düşkünü ülkesini satan şerefsizler için pisi pisine ölmek,bunun haberlerini hergün görmek okumak.20 yasındaki cocugun şerefsiz kursunları ile ölmesi kimsenin mi kanına dokunmuyor idarecilerden,askeri vurulduktan sonra pkk şerefsizlerinin arkasından operasyon yapmak ne kadar yardımcı olur ki?
şehit haberleri one munite ile kesilmiyor,çözüm bulmak gerek,bunun artık son bulması lazım,konusmakla olmaz böyle şeyler ama biraz düşünmek gerek. anası babası oğlunun kanını helall etse bile vatan toprakları o cocugun hakkını helal edermi.
akp'nin zerre hazzetmeyen biri olarak söylemek isterim ki, akp ile uzaktan yakından alakası yok. kan üzerinden, ölülerin üzerinden siyaset yapmak yersiz. akp'yi terör konusunda eksik olmakla suçlayabiliriz fakat şehit haberlerine alıştırılma konusunda birinci derece suçlu ilan edemeyiz, bu gerçekten insafsızlık olur. türkiye'de terör buradaki çoğu kişi doğmadan önce başladı. çeşitli partiler geldi geçti, terör dinmedi. demek ki yapılanlar her ne ise yeterli değil, fakat bunu görebilecek kapasite yok. her haberde iki sövün, küfür edin kendinizi tatmin edin fakat bu düzen sürsün gitsin. oh ne ala memleket.
kitle iletişim araçlarının baş rolü oynadığı hadise.
siyasi çözümsüzlüğü ve beceriksizliği bi tarafa koyarsak, medya (özellikle de televizyon ve gazete ile) bunu yapar.
aynı görüntüleri yıllardır tekrar ve tekrar görmek her bireyi doğal olarak normalleşme sürecine götürür. bu bir bilinçsizleşme ve duyarsızlaşma sürecidir. aynı şeyleri izlemenin-okumanın verdiği alışmadır.
nelere alıştırlmadık ki sorusunu akıllara getirendir. herşeyi o kadar çabuk kabullenir o kadar duyarsız olduk ki. tarfik kazaları, tecavüz olayları, cinnet vakaları, maçlarda çıkan kavgalar... şehit haberleri elbetteki bu listede ilk başta ve en büyük tepkinin gösterilmesi gerekendir. sanırım birilerinin yönlendirmesi, liderliği olmadan organize veya organize olmayan bi şekilde hiç bi olaya tepki gösteremeyecek hale geldik. şimdi de birilerinin önderliğinde tepki gösterenleri liderlerinin ideolojik, siyasi görüşüne göre yaftalamak marifet sayılmaktadır.
Ülkemizin insanlarına hiç de zorla olmadan, aksine sakin bir şekilde yavaş yavaş enjekte edilmiş uyku ilacının bir sonucudur.Bu olayı sadece AKP hükümetine bağlamak doğru değildir.Nitekim akp hükümeti görev almadan önceki dönemlerde gerçekleşen bu tip üzücü vakalarda da çok büyük tepkiler gerçekleşmemiştir.
Biz uyumaya veya uyutulmaya ve bu olayları artık gündelik hayatın bir parçası olarak görmeye devam ederken diğer ülkeler kendilerine yapılan bu tip saldırılara karşı ciddi tepkiler vermişlerdir.
Mesela israil iki askerinin Hizbullah üyesi bir grup tarafından kaçırılması üzerine Lübnan'ı kuşatmış ve bomba yağdırmıştır.Bombalara muhattap olarak aldıkları kişilerin asker ya da sivil olmasını hiç önemsememişlerdir.Bu gelişmeler yaşanırken israil basını herzamanki gibi yaptıklarının değil kaçırılan askerlerin peşindeydi.israil halkı ise yine pankartlı eylemleriyle hükümetlerine destek vermişlerdi.
Uzatmadan bakarsak benzer tepkileri Amerika birleşik devletlerinden,rusyadan,japonya ve çin'den hatta çeçenistandan bile görebiliriz.
Bunlara karşılık türkiyede görev başına gelmiş yetkililerin bu tip sorunlara verdiği tepkiler anca cenaze namazına gitmekten ibaret.verdiği en radikal karar ise (ki o da binbir zorlukla) sınırötesi operasyona tezkere çıkarmak.Lakin o sınırötesi operasyonda da sınırın dışarısında kalan ve sidik mesafesi uzaklığında olan dağları tepeleri bombalamak.
e hal böyle olunca da halk ister istemez hem başındakinden etkileniyor, hem de artık maalesef bakkaldan ekmek almak kadar ritüel , hatta kronolojikleşmiş şehit haberlerimize alışıyor.Medya da zaten belli kesimin elinde olduğu için tepkilerini ''soğukkanlılaştırıyor''. Netice de hep beraber yarasaların kış uykusu gibi bir birliktelikte bulunuyoruz.
artık o kadar alışıldı ki şehit haberlerine, sanki ölenler tabakta çerez. insanların canı yanıyor. onların bir ailesi var. sevdiği bir insan ölüyor. insanlar ise sadece ''vatan sağolsun'' diyor.
ne bu sindirme durumu ben anlamıyorum ki. onu geç, insanların kabul etmesi çok şaşırtıyor. savaş değil bir şey değil. yok yere ölüm. gözlerini kapatmış insanlar.
kendi canı yanıncaya kadar duymayacak, görmeyecek.
Medya şehit haberlerini hergün sanki domatese zam geldi edasıyla lanse ettikçe,siyasiler bu işi fıtrata bagladıkça,vatan sağolsun nidaları bitmedikçe değişmeyecek durum. Bu ülkeler arası bir savas değil çıkar savaşıdır ben her gün çıkan şehit haberlerine alışmayacağım her defasında içim acıyacak küfür edeceğim. Türk insanının hafızası zayıftır bugün kızar yarın unutur. Ama terörün sorumluları elbet birgün kendi kanlarında boğulacaktır. Alışmayacağım.Alışma.
