Hayat durmaz, hiçbir olay, konu ya da kişi hayatı durdurmaya muktedir değildir.
Lakin insan olmanın bazı gereklikleri vardır mesela bir süre empati yeteneğini devreye sokarak, saygıyla, yaşanan hüzne saygılı olmak gibi.
Acını hissediyorum, yanındayım gibi.
Acın, benim de acındır gibi.
insan olmak güzel şey beee!
milletçe, tarihimizden bu yana sayısız şehit haberleri duysak da, tanık olsak da, haklarımızı helâl ederek uğurlasak da, bu acı kayıp normalleşmemeli, sıradanlaşmamalı, buna izin vermemeliyiz.
hayat devam ediyor felsefesiyle, ağırbaşlı duruşu kaybetmemeli, milli ve manevi değerlerin harmanlandığı bu acılı günleri hafifletmemeliyiz.
bırakın üzülelim, kaygılanalım, sorgulayalım, şehitlere ve şehit ailelerine duyduğumuz saygıyı, empatiyi gösterelim.
bir olalım, acın benim acındır diyelim!
yok öyle askerliğin fıtratında var ya da kader ya da alınyazısı deyip, düğün dernek yapmaya devam etmek, kutlamaların , konserlerin tarihini değiştirmemek!
sabredin, hayat elbette ki devam ediyor, edecek ama saygı ve empati denen kavramı yitirdik mi, yoğurt döksen bile artık bizden bi cacık olmaz!
