üzüntüler birleştiricidir. bu tarz hassas konular üzerinden kıyas, en kibar tabirle duyar kasmak oluyor. en ağır tabirle seni yargılamak istemiyorum çünkü biliyorum ki masumane sorguluyorsun.
kimsenin şehit saygısını, ölüm acısını, vefasını, fedakarlığını ölçüp tartmak sana düşmez. senin buna sikletin yetmez!!!!
Psikolojik olarak Ölümü anmak istemiyoruz sadece. Nedeni bu. Yoksa elbetteki şehitlerimiz çok kıymetli. insanın doğasında var bu. Bir şekilde tanınmış meşhur olmuş insanların ölümüne üzülmek. Oysa o kadar çok meçhul asker var ki gencecik yaşta toprağa düşen neslican (21) yaşında. Hemde şurda 10 sene evveline kadar dile gelmeyen. Medyada Haberi bile olmayan. Tanınmayan, bilinmeyen o kadar çok ki ismini bile bilmediğimiz kahramanlar..
Edit: bir fatiha okuyun tüm şehitlerimize. Lakin Unutmayın kanserden ölenler de şehittir..
Öncelikle bugün vefat eden neslicana çok üzüldüm ve duamı da ettim. Baştan saldırmak isteyen olursa hani diye önce Bi dua ettiniz mi sormam lazım. Benim meselem şu hemen hemen her gün veya bir kaç günde bir şehit haberi almaktayız ve insanımız o kadar alıştı ki bugün ki giden can neredeyse her gün giden canlar kadar konuşulmadı. Neslican kazan bu savaşı dediniz doğru ama gata her gün gidip gelenlerden haberiniz var mı. Daha sütten kesilmemiş Şehit çocuklarından Haberi olan var mı beyler. Bu adamlar fenomen değil diye mi gündem olmuyor bunu sormak istiyorum sadece. Onlara minnet borcumuz var diyebilen var mı.
