hatay insanı alabildiğine sevgi doludur. hiristiyan, ermeni, alevi, sünni arkadaşlarla aynı mahallede büyüdüğümüz için başka kültüleri ve dinleri garipsemeyiz. mutfağımız da zengin olduğundan çok misafirperveriz. hatta döve döve yemek yediririz adama.
izmir'in olumlu etkileri olduğu nettir. sıcakkanlı, güleryüzlü, mutlu vs bi insan olup çıkıp daha sonra istanbul gibi çakalların da var olduğu bi şehre yerleşip bencilliği, mesafe koymayı, çıkarcılığı vs görür ama etkilenmeyebilirsiniz. tamamen kişiliğinize kalmıştır.
antalya'nın insanı rahattır, her şeyi dert etmez, her daim pozitiftir. pollyanna havasında ortalıkta gezinirler kasıntılık yapmazlar.
antalya'da yaşayıp başka şehire giden insanların durumu fenadır.
istanbul insanı memleketi sorulduğunda anadoludan ve ya trakyadan bir şehir söylemek zorundadır.aksi halde kimse inanmaz istanbullu olduğuna bu da kişide istanbulda her daim gurbetçi havası oluşturur.istanbul insanı yerleşik göçebedir.bunun piskolojiye veya karaktere etkisi hakkında en ufak bir fikrim yok.
