ahmet kaya nın kum gibi parçasının sözlerinden en ilgi çeken kısmı belkide. gerçi biraz anlamsız ya da acımasızdır, çünkü adam şehirlere bombaların yağmasına rağmen sevişmesine ara vermez... garip bir durumdur, insanlık dışıdır biraz. bombalar yağan şehirlerin nereler olduğu da meçhuldur . hafiften bir bölücülük propogandası sezinlenir ilk bakışta. zannedersem sözlere protest havası verilmesi için biraz zorlamayla eklenmiştir.
ancak bugünlerde lübnanada yaşananlar karşısında dünyanın verdiği tepkiyi çok güzel özetlemektedir bu sözler.
"şehirlere bombalar yağardı her gece biz durmadan sevişirdik."
savaşa, haksızlığa,ülkenin içinde bulunduğu "karanlığa" ışık olarak "sevişmek". sevişmek ki doğru yolu bulmak için. insanları sevmek ki en doğru yoldur. sevmekten, sevişmekten, mutlu olmaktan, barıştan, gerçeği görmekten, koyun yerine koyulmamaktan, kandırılmamaktan, aydınlığa çıkmaktan var mıdır; daha insana değen? daha insan olmaya dair.
daha derin düşünmeliyiz, daha derin hissetmeliyiz. hiç değilse "kötü bir şey" olmadığını anlamalıyız, öğrenmeliyiz.
her şeye rağmen sevişme konumundayken sen kalk acımasız olma şimdi bu kadar, dün gibi çekip gitme diyecek ve hatta yalvaracak hale gel. (bkz: geceye bir acı bırak)
