her şehrin otogarına girildiğinde aynı duyguları hisseden elbet vardır. ama istanbul otogarına hatta ve hatta onu da geçtim harem otogarına girdiğinde istanbul sevdalısının hissettikleri bambaşkadır, başka hiç bir duyguyla kıyaslanamaz. hele de anadolu' nun çorak topraklarından gelmişseniz o kız kulesi, çığlık çığlığa martılar, karşıda yüzyılların şahidi tarihi yarımada. otobüsten inip şöyle deriiiin bir nefes çekip "ohh beee" dedikten sonra okkalı bi küfür etmekten daha haz verici çok az şey vardır gözümde.
istanbuldaysanız, ankara'ya varmaya çalışıyorsanız, ve köprülerden birisi yaz sıcağının ortasında bakım nedeniyle kapatılmışsa ve siz hala avrupa yakasındaysanız.....
otogara girilen zafer anı bir kenara, yola çıktığınız an zafer anı boyutundadır.
öyle bir hava olur otobus içinde. 'evet sayın yolcularımız amacımıza ulaşıp gereken yere gerektiği saatte gelmiş bulunmaktayız' gibilerinden anonsta yapılır.*
