birkaç gün uykusuzluğun üzerine bile olsa, otobüslerde iki dakika dahi uyuyamayan bünyeler için kıskanılası arkadaştır.
özellikle gece yapılan uzun yolculuklarda, siz uyumak için şekilden şekile girerken, envai çeşit horlama ile beyninize ve sinirlerinize tecavüz eden bu arkadaş; kafası otobüsün camına vura vura uyandırılmalıdır.*
çokta rahat olmaktadır aslında.
hatta ben bazen abartıp iş yeri servisinde uyuyup, son durağa gittiğimi bile bilirim.
E ne yapiyim yani, uykuyu seviyorum.
özenilen arkadaştır. ne zaman ki başı titretmeyen otobüs camı icat edilecek, o zaman bu özenme durumu sona erecek ve o arkadaşın bir özelliği kalmayacaktır.
Arabanin calismasiyla birlikte kicini donup, hadi iyi geceler deyip, arabanin durmasiyla uyanan arkadastir. Butun yol caniniz sikilir, dinlemediginiz sarki, okumadiginiz kitap, mecmua kalmaz ama o fosur fosur uyur.
