Dendiğinde Otobüsle ve gece olanı makbüldür benim için.
Çünkü Yeri geldiğinde yolu izlerken müzik kulağıma eşlik edebilmeli şehirlerle özdeşleştirdiğim şarkılarla.
Canım istediğinde otobüsteki filmlerden birine tutulabilmeliyim dar bir arşivde en uygununu bulmak için kıvrandıktan sonra.
trafik kilitlendiğinde ekranda bir iki el okey oynamayı keyiften saymalıyım.
Tepemdeki ışığı açarak değil de telefon flaşında etraftakilerin bakışını çalmadan kitap okuyabilmeliyim gizli gizli.
en güzeli de önümdeki koltuklardan birinde koridora çıkmak için kurtlanan ve sıkça yaramazlık yapan çocukla göz göze gelip gülümseyebilmeli ve hatta bana gizli gizli muavin dolabından su ısmarlamasına izin vermeliyim.
orospu çocuğu arabada adana mı yiyor Urfa mı yiyor belli değil. tamam kardeşim bizde seviyoruz da kapalı yerde anasını siktin aracın. her an çiğ köftelerde yoğrulmaya başlayıp halaya kalkacak gibi bir halimiz var hadi hayırlısı.
bir önceki entryimde durumdan bahsetmiştim şimdi ne mi oldu aracı çorbacının önüne çektiler mola ayağına kelle paça falan gömüyorlar. hiç şaşırtmadı hiç.
1 saatlik yolculuk için şans isteyenleri göstermiş başlıktır.
Ben de günlerdir stresini yaşadığım 11 saatlik olanından vazgeçtim az önce. Oh bir rahatlama geldi, tüm yükümden kurtuldum.
gündüz vakti yapılırsa insanı boğan yolculuktur. ancak gece vakti ise daha bir güzel bir o kadarda hüzünlü olabilecek şeydir. hele bir de cam kenarında iseniz cama başınızı yaslayıp yolu izleyip derin düşüncelere dalarsınız. yalnız yanınızda oturan kişinin iki de bir birşeyler anlatan tiplerden olmaması gerekir.
her zaman insanı heyecanladıran yolculuklardır. hele otomobille gidiyorsanız ve geceyse bir de ilk şehirlerarası deneyiminiz ise sabırsızlıkla beklersiniz.
kilometrelerin sonunda sevgili kişisi varsa, nefret ettiğiniz otobüs yolculuğu bile farklı bi keyif verir insana..
molalarda 20'şer dk "aşkım azıcık kaldı, ehe" muhabbetleri tadından yenmez..
