-genelde, otobüse biner binmez uyuduğum için, benim hiç göremediğim andır. ( hatta ineceğim yeri kaçırdığım çoktur )
-ama bazen de, otobüste bulunan uyuz bir veletin ağlamaya başladığı andan hemen öncedir.
ayrıca; birilerinin ayakkabılarını çıkarmaya teşebbüs ettiği andır. mutlaka birilerinin yanında hışırdayan birşeyler vardır, ve tam ışıklar kapanınca aklına hışırdatmak gelecektir.
bazen de abaza muavinlerin hatunlara asılmaya başladığı andır. çünkü bir tek o zaman boş kalır garibim!
Kulaklıklarımı takıp müzik dinlemeye başladığım andır.Müzik dinlerken yavaştan yavaştan uykum gelir ve en son gözlerimi açtığımda ya kendimi bir dinlenme tesisinde bulurum ya da gün doğmuştur.
kendisiyle baş başa kalan kişinin, uzaklara dalıp karanlıkta anlamsız şekilleri anlamlandırmaya çalışması ve hayallerinin yalnızlıkla birleştiği andır.
eğer kitap okuyorsanız bir anlık sövmenize neden olan andır. üstteki bireysel ışı yakarsınız ancak yanınızdaki kültür yoksunu uykusuz adam/kadın "söndür onu uyuyacam" der. bir daha söversiniz.
otobüs şoförünün " yeter lan uyuyun artık, film falan yok size başım şişti zaten" şeklinde gönderme yaptığı andır. bu olaydan 10 dakika sonrasında ise otobüsün çeşitli yerlerinden horultular yükselmeye başlar.
su istediğiniz muavinin, tam karanlık olmuşken keyfine bakıp oturacağı yerde, size su getirme zahmetinde bulunmasından sebep, suyu size bildiğiniz bazuka atar gibi nişan alıp atmasıyla, sonrasında kaşınızı çatarak suyu içen sizin anlık dalgınlığınızdan ve karanlıktan da yararlanıp izini kaybettirmesiyle son bulmasına imkan veren durumdur.
