otobüse binme fobimin oluşma nedenidir.
olay şu şekildedir;şehirler arası bir otobüste yarım saatlik bir molanın ardından ki bu molanın gereksiz olduğuna dair yaşanan uzun tartışma ve tepkilerden sonra tekrar yola koyulunur.herkes az önceki tartışmaları unutup uykuya dalmaya hazırlanmıştır ama bilmez kişi için durum hiç de böyle değildir.içten içe bi kıpırdanma ve kıvranma durumu söz konusudur.tam da bu durumda bilmez kişi çaresizlik içinde tüm tepkileri göze alarak kaptanın yanına gider ve kaptana durumu açıklar.kaptan gördüğü ilk petrol istasyonunda durur.bilmez kişi ise hareket kabiliyetinin sınırlandığı o durumda yavas ama büyük adımlarla ilerlerken ister istemez kaptanla muavin arasında gecen konusmaya kulak misafiri olur.
m:n'olmus kaptan niye durduk??
k:motoru bozmuşş eleman...
o anda koyuverecektim işte ama yolculuğun geri kalanını da düşünerek yetiştim tuvalete..kızgın kumlardan serin sulara atlarmışcasına...yolun uzunluğuna olan isyanımı dışarı vururmuşcasına...o gün bugündür uçakla giderim*
bu yüzden ki yolculuğa çıkmadan birkaç gün önce çok dikkat edilmelidir sağlık meselesine. öyle "aman çok sıcak şu klimanın karşısına geçeyim" yada "aman şu çiğköfte ile soğuk süt ne de güzel gider yolculuk öncesi" denmemelidir.
dikkat edilmelidir...
öncesinde bozulan midenin yapacağı şerefsizlik.
bindikten 45 dakika sonra karıncalanma ile başlayıp ''daha yeni bindim ama üstelik binesiye kadar herşeyi çıkarmıştım olamaz'' nidaları çıkarırsın ama nafiledir. terleme başlar. molaya kadar nolur diye sızlanıp otobüs durduğu an koşar adım wc'ye ulaşma ile son bulur. yüzde, ruhda rahatlama vardır. tabi eğer bikaç hafta önce aldığın taksiti bitmemiş ceketini otobüste unutmadıysan.
(bkz: kendimin bana yaptığı şerefsizlik)
