yolculuğu zehir eder. muavine bildirilse bile muavin molada hallederiz der. bilmez ki fobisi olan insanlar vardır.. tadı tuzu kalmaz yolculuğun. **
entry'den 3 gün sonra gelen edit: tesadüfün de bu kadarı. dün bir işim çıktı, 1 saat süren kısa ama şehirler arası bir yolculuk yaptım. bu otobüslere bilet alıp binilmiyor, otobüse biniyosun, herhangi boş bir yere oturuyorsun. ve genelde en ön koltuklar kapılmış oluyor. neyse, otobüse bindiğimde arkaların dolu olduğunu gördüm ama şaşılacak şey şuydu ki; şöförün arkası, yani sol tarafın en ön koltukları boştu. içimden sevinerek* oturdum. otobüs kalktı. camdan dışarı bakınırken öyle, az daha geriye bakmamla gördüğüm şey başımdan aşağı kaynar suların dökülmesine sebep oldu. ön koltukların da neden boş olduğunu anlamıştım geç de olsa.. o kanatlar, o kıpraşan antenler.. hayattan soğudum. muavine söyleyecektim, bir gazete falan getirsin, şu böceği öldürelim diye, aklıma hemen bu entry'de yazdıklarım geldi. ilgilenmeyecekti muavin. yolculuğun bir kez daha tadı tuzu kalmadı.. **
