öndeki kişinin koltuğunu sonuna kadar indirmesiyle sıkıntılı süreç başlar, bardaktan dökülen içeceklerle devam eder ve muavinin anlaşılamayan ama tahmin edilebilen sözleriyle son bulur.
20 saat süren izmir yolculuğu, küçük çocukların sürekli ağlayıp zırlaması, terli olduğunu fark etmeyen tombul teyzeler, mola yerlerinde molanın bittiğini haber veren insanı katil edecek müzikler, gecenin yarısında yanına gelip ne içersiniz ? diye soran muavinler, yanında sucuklu ekmek getiren yan koltuk. katil olmamak elinde değildir.
Yanınıza cins cins insanların oturabileceği yerdir. yanınızdaki devamlı konuşmak ister, ancak siz onu geçiştirirsiniz. kulaklık takarsınız falan anlamaz. böyle bi kadın yüzünden 2 kere yanlış yerde iniyodum zaten o ayrı mesele. Allahtan muavin beni farketti de indirmedi. bida ki konyaya gidişimde çift koltuk alcam yada kardeşimle falan gitcem. olmaz böyle rezillik.
otobüsdeki cips yiyen insan mı desem, hava sogukken klimanin soguk Úflemesi mi desem, kaptan Nilúferde niye bu kadar dolanıyosn mu diyenler, otobüs macerası iste.
