kendi kararını kendi verip sonuçlarına da katlanmasını öğreten olgunlaşma sürecidir. aynı zamanda, dünyanın liseden mezun olunan şehirden daha büyük ve cinselliğin de yanıbaşında olduğunu da öğretir. ilk yıllardaki bocalama da olgunlaşma sürecinin ayrılmaz bir fazıdır.
millet öğrenmiş birbirinin kopyası tezlerle savunmayı iyi ki.
yok paranı idare edermişsin, yok hayatı tanırmışsın, yok sorunları çözermişsin...
hadi ordan!
sallı soplu bir bölüm için değilse gerçekten gereksizdir.
maceraya gerek yok.
ve artık mahrumiyet misali 80'li 90'lı yılları yaşamıyoruz.
o yıllarda kıymetliydi belki şehir dışında okumak.
kendi şehrinde ya da civar şehirlerde bölüm yoktu ve vatandaş mecburen -okumak için- başka diyarlara gidiyordu.
şimdi ise revaçta olan okumaktan ziyade hayat tecrübesi edinmek adı altında gönüllü bir rezillik durumu!
macera arıyorum demenin bir başka formu olmuş sanki bu mevzu.
3 5 üniversite dışında okunacak okul kalmadı günümüzde.
buraya gelenlerde zaten az çok aklı başında kişiler ve hayatı öğrenmek adına aç kalmak, sefillik çekmek, ev sahibini esnafı zengin etmek, ailesinin gönderdiği parayı güya idare etmeyi öğrenmek gibi bahaneleri pek çoğunun yok.
adam kütahyadan bayburta üniversite okumaya gidiyor!
amaç?
dar alandan dar alana yatay yaşayış yapınca hayat daha mı iyi öğreniliyor, yoksa batak masalarında sabahlayarak veya hasbelkader iki manita mevzusuna girerek, ev sahibine kirayı ödemeyerek akıllı olduğunu sanarak, makarna haşlayıp suyuna ekmek banarak mı hayatı öğrendiği varsayılıyor?
istisnalar her devirde var olacaktır.
ancak mevzu bahis durum bir macera olmaktan hiçbir devirde kurtulamayacaktır.
akıllı olun gençler, hayat böyle ucuz maceralarla öğrenilemeyecek kadar zor.
kendi şehrinizde mevcut imkanlarla bir şeyler yapın, ya da spesifik olan alanlar için kendinizde özgüven kaybı yaratmayacak bir yaşam stili oluşturup başka şehirlere gidin.
Tavsiye etmediğimdir. Üzerinizden TIR geçmiş gibi yıkılacağınız şeyler yaşayabilirsiniz. Aşk entrika ihanet hepsi yaşanır. Üzerine birde parasızlık ve yalnızlık eklenince boşa yaşıyoruz kafasına sokar insanı.
hayattaki en önemli tecrübedir. 5 parasız halde yaşamak tam olarak nat geo wild belgesellerine konu olacak türdendir. tek fark doğada değil beton yığınlarının içinde hayatta kalmaya çalışıyorsun ve bu doğada kalmaktan çok daha zor.
hızlıca yetişkinliğe geçmeyi sağlar. aile her zaman para gönderemez, her vukuatta yanınızda olamaz. kendi kendine bakmayı öğrenirsin. bazen para biter, problem çözümsüz kalır, üniversiteye de, geldiğine de pişman olursun.
öte yandan becerebilirsen bağımsızlığın tadına bakarsın. eve kaçta gitti, kaçta çıktın muhabbeti yoktur. okulu uzatmadıkça ya da yaz okuluna kalmadıkça notlarını bilmezler, sen anlatmadıkça arkadaşlarını bilmezler.
öte yandan memleketimizde ege-akdeniz ve marmara denizlerinden uzaklaşıldıkça, doğuya gidildikçe, muhafazakarlaşıp, dincileşildikçe ve yerleşim birimi küçüldükçe daha da zorlaşacaktır.
kızsanız potansiyel orospusunuzdur, kasaba zamparaları etrafınızdan ayrılmaz. erkekseniz potansiyel tecavüzcüsünüzüdür, size ev vermezler, her an kavga etmeye bahane ararlar. bahar şenliği yoktu ya da sıkıcı geçer. pek çok anadolu şehrinde doğru dürüst kitapçı bile yoktur. (ama illa bir pavyon-müzikol vardır)
esnafı sahtekardır, bim-a101 gibi marketlerin kıymetini daha iyi anlarsınız.
Yapılması gereken bir şeydir. ilk yılınız her zaman sıkıntılı olur ama size zorluklarla mücadele etmeyi öğretir. Özel yurtları aklınızdan bile geçirmeyin ya KYK ya da ev. Eve de maddi durumunuz yeterse bir de içkiniz veya sigaranız yoksa çıkın.
