.
-
Bir köpüklü deniz gibi gök bembeyazdı
Gün batarken ufka kızıl bir destan yazdı
Çöktü karlı yamaçlara hep karartılar,
Uçuşuyor enginlere doğru martılar.
Fırtınalar uğulduyor şimdi derinde;
Maceralı Çanakkale sahillerinde,
Vücudları bir kırmızı kana gömülü
Gözlerini ufka dikmiş binlerce ölü,
Her birinin birer kılıç var avucunda
Her kılıcın bir damla kan donmuş ucunda!
Uçuşuyor kara bulut gibi kargalar,
Ölüleri didikliyor demir gagalar!...
Birden bire dalgalandı bir kar kümesi
Yükseldi bir genç askerin titreyen sesi:
Karga! Biraz dinle beni.. son vasiyetim:
Bugün artık yuvam öksüz evlâdım yetim!
şimdi belki pencereden gözleri yaşlı
Benden mektup bekliyordur o kumral başlı!
Eyvah! işte buz tutuyor yüreğimde kan
Karga! Oysun şu göğsümü demirden gagan:
Benden haber soranlara götür kalbimi!
Ruhum artık cennetinde buldum Rabbimi;
Gece hâlâ yığın yığın yerde kargalar,
Ölüleri didikliyor demir gagalar!...
Karşı dağdan iniyor bir zafer mevkebi
Nöbetçiler sahilde tunç heykeller gibi
* * *
