her şehit verilişinden sonra internet aleminde görüyoruz bu kelimeyi telaffuz edenleri.
yahut şehit cenazelerinde cenazeye saygısı olmayanlardan duyuyoruz.
24 yiğidi verdik bugün. eee şimdi ne olacak?
söyleyeyim. bugün sözlükte ateşli tartışmalar geçecek. bir ihtimal yarın da geçebilir.
bir müddet evlere dükkanlara türk bayrakları asılacak.
facebook'ta liseli ülkücü seviyesinde paylaşımlar yapılacak.
bir ihtimal bir iki kişi iki yasin okumayı akıl edecek.
gerçek hayatta haz etmediği insanı sahiplenecek herkes.
hayatta iken "yobaz" dediğine "kardeşim" diyebilecek kadar alçalacak birileri.
hayatta iken uzun saçına küfür ettiği adamın cenazesinde o gül kokulu bedeni ististmarda sınır tanımayacak bazıları.
bu yaklaşık 10 gün böyle gidecek.
ya aileler?
şu anda ane sakinleştirici bağımlısı olmuş halde.
hiç ağlamayan baba ise diğer evlatlarını büyük şoka uğratıyor şu an.
gerçi diğer evlatları farkında mı ki babalarının ağladığının.
evlerinde şehidin arkadaşları var. kimisi şehir dışında, otobüs arıyor memlekete dönmek için.
şehidin kadim dostları uzaktan anne babaya bakıyor.
kendileri de yanıyorlar. bir yandan gurur duysalar da acıları baskın çıkıyor. telefonu her açanın sesi titriyor.
anne babaya uzaktan bakınca acılarını da unutuyorlar.
şehit istismarlarını her gördüklerinde küfür ediyorlar şimdi.
anne baba psikolojik yardım alacak 1-2 hafta sonra.
10 yıl sonra 20 yıl sonra şehit haberi duyduklarında gözleri dolacak.
sevgilisinden bahsetmiyorum bile.
başkasıyla evlendirmek zorunda bıraktılar onu.
bu insanlar şehidim diyebilir işte.
gördüğünüz gibi şehidim sözcüğü, söylenmesi o kadar basit bir sözcük değildir.
basittir ama bu kadar basit olmamalıdır.
böyle edepsizlik, şerefsizlik yapılmasın yeter.
10 güne unutacağınız insanların kanını içmekten vazgeçin.*