Şefkat duyulan kişinin yahut canlının güçsüz ve savunmasız olmasından kaynaklanan sevecenlik duygusu ve koruma istemidir.
Dilsiz bir hayvan, çocuk bebek, hasta yaşlı vs. Olabilir.
harry stack sullivan' a göre insanın en temel ihtiyacı ve bilhassa böyle zamanlarda anımsamamız gereken bir kavram.
diğer ihtiyaçlardan farklı olarak, en az iki kişinin davranışlarını gerektirir. örneğin, çocuk bir gereksinimden ötürü ağladığında , bu gerilim annede bu gereksinimi gidermek adına etkinliklere ve şefkat duygusuna yol açar. böylece bebeğin şefkat girişimi annenin şefkat göstermesini uyarır.
bugün insanlar inançlarından ötürü umarsızca katledildi ve bu canilik dünyanın çeşitli bölgelerinde halen sürüyor. göz yumduğumuz aşikar, fakat bir de bu katliamı sözlü yahut eylemde bulunarak destekleyen insanlar mevcut. şiddet yalnızca eylemle var olmaz, şiddeti örgütlemek de en az onun kadar, dahası ondan daha büyük bir suçtur bana kalırsa. bugün bu örgütlenişin en ulaşılabilir basamağı ' sosyal medya '. bu yol üzerinden insanların ne denli vahşileşebildiğine tanık oluyoruz.
şefkati uyarmayı mı bilmiyoruz, şefkat göstermeyi mi ? yanıt her ne olursa olsun, suçlu tek değil.
huxley yeniden haklı çıkıyor, '' belki de bu dünya, başka bir gezegenin cehennemidir. ''
insanı doğal olmayan, kurgusal bir çocukluk alanının içine sokan histir. şefkat hissettiğimiz zaman karşımızdaki kişiyle yoğun bir empati kurarız ve bu da onun ruhsal düzeyine inmemizi sağlar. gözlemlerseniz böyle bir bağlamda her iki taraf da çocuksu ve saf/temiz davranışlar sergiler. şefkat duyduğumuz kişi sayesinde yetişkinlik rolünden bir an olsun çıkma fırsatı yakalıyoruz ve bu da her iki tarafın tatmin olmasını sağlıyor.
bu arada not; resimdeki aslan, o yavru ceylanın annesini avlamış. sanki avladığı ceylanın yavrusundan özür diler gibi dimi? "doğanın kanunları gereği anneni öldürmek zorunda kaldım özür dilerim..."
30 yıl boyunca ben de laz pacinoyla aynı fikirdeydim. ( (bkz: #106194) ) şefkat yavru hayvanlar, bebekler, yaşlılar vs için hissedilir saıyordum. yani şefkat, bir köşesinden acıma duygusuna bağlıydı sanki...
şimdi farklı...
şefkat gösterilen savunmasız, küçük, çaresiz, korunmaya muhtaç olmayabiliyor.
şefkat şimdi:
* çok yoğun ve koşulsuz sevgi
* korunmaya muhtaç olmadığı halde, verilen değer nedeniyle korumak istemek
* ilgi gösterirken kalbin en saf haline dönüşmesi
* hiç bir maddi ya da manevi menfaat gözetmeksizin sevgi göstermek
* onun varlığının dünyadaki en kıymetli şey olduğunu hissetmek
* içindeki masumiyete güvenmek
* çaresiz olmadığı halde her derdine çare olmak istemek
* hesapsız olmak; soru işaretlerini kovarak kendini duygulara bırakmak
* kendini savunabileceği halde her şeye herkese karşı savunmak istemek
* aşkın sevginin en konsantre ve en şiddetli halini hissederken bunu usul usul göstermek
hatta galiba, hayat yüzünden oluşturduğun kalkanlarının ardındaki en gizli-saklı, en doğal, en masum halinle onu özdeşleştirmek. o olmak ve sen olması...
