merhaba. beni düşüncenin derinliklerine bırakacak. yağmur yağmasına rağmen ıslandığımı anlamayacak ve bana son nefesimdeki gibi hayatımı gözler önüne serip, şehrin ortasında bile oturmama rağmen insanları sanki bir ağaç olarak algılayıp, buna rağmen karanlık bir tünelin ucundaki beyaz ışık kadar bir umut dahi olacak. hatta 60 yaşımdaki halim ile 2 yaşımdaki halimi zihnimde yanyana getirecek kısacası bana "acı verecek" bir şarkı veya şarkılar önerir misiniz?
genel anlamda blues/garage rock tarzını sevenlere erken dönem blues stili olan delta bluesun babası olan r.l. burnside'ı öneririm. mississippi'nin bağrından kopup gelen bu usta müzisyenin wish i was in heaven sitting down albümü kesinlikle dinlenmelidir.
nazım hikmet in masalların masalı şiirini müziğe dökmüş serenad bağcan ve fazıl say. boyle degisik bi sey tanimlayamiyorum o kadar guzel ki hoparloru optum ilk dinledigimde. dinlemeyen kulaklar pisman ve eksik bence. bu bagcanlar dunyaya sanki muzik yapma misyonuyla yollanmislar zaten muzik perisiymis neneleri.
In flames'in şarkıları
Liberation
All for me
Cloud connected
Dawn of a new day
Reroute to remain
Delight and angers
Alias
Rusted nail
The end
Fear is the weakness
Drenched in fear
Dead eyes
My sweet shadow
In plain view
Paralyzed
Chosen pessimist
Sleepless again
Where the dead ships dwell
Metaphor
Sokarım in flames'a derseniz
Avenged sevenfold-hail to the king
All that remains-a war you cannot win
Korn-insane
