içimde hiç şarap yokken kekeme duygularla sek sek oynuyorum hep ben. atlamak kolay ama çizgiye basmamak zor..şarap girmeden kanıma, uzun maraton koşucusu ve zor olanı başarmaya çalışan okuma yazma bilmeyen acemi bir şairim. çıkmaz kelimeler. çıksa da tılsımı uzaktır birbirine.
ne olduğunu bilmediğim bir perde, beyefendi tavırlarla kalın smokiniyle hep önümde durur. yine işte şarapsız zamanlar.. oysa, derinlerimde yedi bela çocuklar var. sevmez klişeleri. içimde iki düşman: neşe ve hüzün, şarapsız zamanlarda kıskanır birbirini.
ahh şarap: sen benim köşeli sivri yanlarıma dost kızıl kıyamet bir likidsin..
+ ahh canım benim yaa. ama içilir ki bu!
