Şampiyonlar ligi nin bugüne kadar yazarlarının bilinçaltında bıraktığı izlerin etkisiyle akla gelen ilk şeydir. Başlığı açarken aynı zamanda aklıma ilk ne geliyor diye bi kendimi yokladım. ilk olarak aklıma şampiyonlar ligi müziği geldi. Sonrasında şampiyonlar ligi müziği eşliğinde ki maça başlamadan önceki master card ve ford reklamları.
''leçampiyonnnssssssss'' diye yükselen müzikle gaza gelmektir. ronaldonun golleriyle parmaklarını ısırmak, messinin gollerine şapka çıkarmaktır. arada sırada gruplarda başarı yakalayan takımlarımızı canı gönülden destekleyip sonunda üzülmektir.
ilerleyen zamanlarda uefa avrupa liginin kaldırılması ve şampiyonlar ligine eklenmesiyle daha bir hoş olacağını düşündüğüm organizasyondur.
çocuklar duymasın, en son babalar duyar. zira eskiden salı günü maçtan önce çocuklar duymasın, çarşamba günü de en son babalar duyarı izler, bol bol güler, maç dakikaları yaklaşınca da heyecan sarardı. bir de tuttuğun takımın maçı varsa bu heyecan iki katına çıkardı. güzeldi lan eskiler. star logosu maviydi mesela. zidane, figo, Ronaldo lima, ronaldinho, inzaghi, shevchenko, Henry, raul, nistelrooy.. bunlar vardı bir zamanlar. hey gidi hey.
