osmanlı döneminde medreselerde dayak esaslı ders veren öğretmenler hükumdarların çocuklarına ders vermeye gittiklerinde şehzadelere sinirlenince vurdukları ve hınçlarını aldıkları diğer çocuğa verilen ad. (bkz: gariban) *
(padişahın oğlu ) şehzadenin yanında oturan , devşirme olan bu kişi çocuk yaştaki şehzade eğitim hayatı boyunca yanlış yaparsa onun yerine tokat yemekle görevlidir, şehzadeye tokat atılamadığı için tokatı hep yanındaki şamaroğlanı yer. ve her tokadı yediğinde şehzademizin kendisi bir hata yaptığını anlar ! tabi şehzade büyür , eğitimini tamamlar , bundan sonrasında ise bu genç güzel ve artık surat derisi sertleşmiş devşirme çocuğu harem ağası olacaktır.
Whipping boy. Avrupa'da eskiden prens, saray mensubu, aristokrat çocuğu okula bir yaşıtı ile gidiyordu. Bu yaşıt öğrenci halktandı. "Asil" çocuk bir hata işlediği zaman, sopayı, dayağı onun adına halk çocuğu yiyormuş.
Osmanlı Döneminde de Şehzadeler yerine dayak yiyen kişi olarak adlandırılmış. Yani şehzadenin bir suçu olursa, ona vurulmaz; Yerine Şamaroğluna vurulurmuş. Bir nevi günah keçisi.
