Türk edebiyatının sefil halini göz önüne koyan realite.
3 cümleyi bir araya getirebilen, eser miktarda imla kurallarına hakim olan herkese 'edebiyatçı, kalemi kuvvetli' muamelesi çekiliyor. içerik sıfır, nicelik sıfır, nitelik sıfır... zerre edebi değeri yok, lügatınıza katacağınız zerre farklı kelime ve anlam bütünü yok. TÜm olayları ilgi toplamak, maddi kazanç sağlamak... Ve bu kişiler edebiyatçı falan sayılıyorlar, ilgiye mazhar oluyorlar. Nerede aforizmadan, özlü sözden ibaret kitap varsa en az 10 baskı satıyorlar.
basılan ter türlü kitabı edebi eser, üç beş cümle karalayan herkesi de edebiyatçı olarak kabul etmek çok doğru bir yaklaşım sayılmaz. ben açıkçası çerçöp popüler kitapların yazarlarını kınamıyorum. çünkü yaptıkları bir nevi ticaret. toplumda böyle bir talep var onlar da insanlara istediğini sunup para kazanıyor.
