Şairlere ve şiirlere bakınca, eksik kalan ya da eğreti duran bir önerme.
sigmund freud beyefendi'nin, gittiğim her yere benden önce bir şair gitmiş dediği birinden bahsediyoruz. Şair masum değildir ve kat'a saf iyilik ve güzellik, edep ve erkan meseli olamaz. Şair hayatın kendisidir. iyisiyle kötüsüyle, estetik ve hoyratlığıyla, günah ve masumiyetiyle...
Nice şair toz kondurulmayan bu tanımlar silsilesi nedeniyle öteye nakıs ve kederli gitti. Tanımlara göre bir şair yol kenarında işeyemez, sövemez ve sokak dili ile konuşamazmış... Altına mı işesin adamcağız. Nedir bu toz kondurmama, münevver torna tesviyesi, konak insanı halet-i ruhiyesi.
Bırakın yol kenarına, ayrık otlar üzerine işesin! Ondan da kendine bir feyz alacaktır muhakkak. Edep edep diye adamı boğdunuz, bırakın edepsizlik şiirsel ihsana boğulsun.
