ahmed arif cemal süreya'ya öylesine inanır, onu öylesine sever ki hiç görmediği halde cemalin kız kardeşiyle evlenmek ister.
cemal süreya' nın bir yazısından;
''kardeşime söyledim, kız şaşırdı. ikisi de birbirini tanımıyor. evlen kız, dedim. türkiyenin en iyi şairi, dedim. zafer çarşısındaki kahvede sözleştik. tanışacaklar. aldım gittim kardeşimi. bekle bekle ahmed arif yok. kız bozuldu, onuruna dokundu. ertesi gün öğrendim ki gömleği olmadığı için gelememiş.''
