Çocukluğumun efsane tv programı. Gerçekten hayranlık duyardım Uygur kardeşlere. Hic kaçırmadan izlerdim. Bazen pazar gezmelerini bile bu program için reddettiğim olurdu. Ne güzel günlerdi onlar ya. Pazar banyosu yapılmış, usumeyeyim diye hırka giydirilmiş, bir tabakta cips, bir tabakta yoğurt, elimde kumanda keyfime diyecek yoktu. Ah çocukluğum ah...
bizim evde televizyon yoktu, halamgilde izlerdim. halamlara misafirliğe giderdik, açtırırdım. ne günlerdi. sonra da banyo falan yapmazdım. bizim evde sıcak su da yoktu. bizim ev de yoktu aslında. lan ne fakirmişiz lan.
