" yani hedef ben miyim tayfun? " , " sabri bey şimdi bizde boş insanlar değiliz incesu çocuğuyux " , gibi repliklerle beni benden alan şafak sezere oyum.
keza yavuz bingöl'ün de türkçe bildiğinden şüpheliyim.
--spoiler--
Şöyle söyleyeyim: Mesela Tayyip Bey'in ölmüş anasına küfür edildiği zaman, ertesi gün o zaman Berkin Elvan'ın annesi yuhalattığı zaman... işte o zaman sonuç ne? Yani bu çok insani, işte duygusunu işine karıştırmak! Şimdi buna önce sol değerlere inanan insanlar bu kadar aymazlık içine girip de, ilk bir haftası Gezi'nin ilk bir haftası benim için önemliydi, ondan sonra başka bir noktaya gitti, yani işte ne bileyim biliyorsun işte o köprünün adını değiştirmek bilmem ne... Bunlar şimdi sol değerlere inanan insanların söyleyeceği cümleler mi? Ya da ölmüş bir annenin peşinden edilen küfür ne kadar yakışabilir? Ne kadar ayıp bir şey! Hiç farkı kalmıyor ki işin... O zaman o da öyle yapıyor. Peki tamam... Güzel... Ben de yani o yüzden saf tutmak istemiyorum. O kadar kötü bir noktaya gitti ki iş.
--spoiler--
bir zamanlar ikisininde samimiyetine inanırdık. fakat ikiside çıkarları söz konusu olduğunda insanlıklarını elden bıraktılar. yavuz bingöl ün hümanizm naralarının ne denli boş olduğunu yaptığı röportajla anladım. şafak zaten rüştünü ispatlayan bir yavşak.
