er veya erbaş olarak askerlik görevini yerine getirmekte olan mehmetçiklerin tezkere gününe kadar, genelde cep takvimi yardımı ile gün saymalarını ifade eden eylem. 100'den düşmek diye tabir edilen günde asker arkadşları tarafından su ile ıslatılır. plakalara gelmek diye tabir edilen günde ise şafak sayısı hangi ilin plakasına tekabül ediyorsa, memleketi orası olan asker arkadaşının sırtına biner ve bir süre gezinirler. şafak,askerde ilk bir ay ve son bir kaç ay dışında düzenli bir şekilde sayılmaz.
Askerliğin en klişe durumlarından biridir. Son zamanlarda teknolojinin ilerlemesine paralel olarak excel aracılığı ile de hesaplanmaktadır. Şafağı az olan yani gitmesi yakın olan asker şafağını söylerken "zorunuza gitmesin" der. Yeni gelen tertip askerler içinse şafak "Karanlık" tır.
normalde su gibi akıp geçen zaman durur. saniyeler bir yüzyıl gibi geçerek sanki size karşı bir eylem planı içerinde olduğunu göstermeye çalışır. hele ki askerliğin bitimine yaklaşıldığında hiç ilerlemeye niyeti yoktur saniyelerin.
Geçen sene bu zamanlar asker yolu beklediğimden midir bilinmez, dertten her saati bile şafaktan çıkarıyordum vesselam. Zordu ama bitti. Çevremden anladığım o ki herkes asker bekleyemez.
Gerçekten çok yavaş geçer günler.207 günden başlanılan bu süreçte günler bir türlü bitmiyor. Son 18 gün kalmış, millet askerde bu son günlerde yatarken bizim için ise işkence haline gelecek bir süreçtir. Bizimle aynı gün giden kısa dönem erler çoktan dönmüşken biz hala şafak sayıyoruz. Artık çekilmez oldu. Bıkıyor insan koyun gibi sürü halinde gezmekten ve sürekli sayılmaktan.
