askerde kalan şafağın bağırılarak söylenmesidir.genelde adam bağırarak şafak söyleyebiliyorsa üst devredir.koğuş,koridor,yemekhane,tuvalet mekan hiç fark etmez.önemli olan şafağın azlığından gurur duyulmasıdır.bir de dalga geçmek için askerliği çok olan bir alt devre bulunur ve bir şafak patlat da taşaklarım serinlesin de denilebilir.adam tutup da şafak 390 diye bağırırsa *o ne lan adam mı öldürdün derler.
(bkz: şafak almak)
poset*lerin "ne oluyor lan" diyerek afalladıkları sevinme biçimi. 100'den düştükten sonra, şehir plakalarına göre şafak sayan uzun dönem askerlerin eğlencesi. şafağı patlatan kişinin memleketinin plakası, patlatılanın kalan gününe eşittir.
