26.
yüzde küçük bi tebessüm izi bırakandır.
27.
bazı yazarların şiir aşkını depreştirmiş ayakkabılardır. benimde vardı.
şeklinden ziyade gizemi insanı çekiyordu kendine. nasıl yanıyo acaba? fiş olmaz priz olmaz tarzı düşünceler vardı.
28.
çocukluğumdan beri içimin gittiği ama bir türlü elde edemediğim muhteşem şeydir,uktedir.
adam 'ım al bana ne olur.
29.
çocukluğumun parçası. çeşit çeşit almıştık böyle... kırmızı, mavi, turuncu renkli modellerini.
ilk zamanlar "yanıyomu acaba?" diye yürürken sürekli arkama döner bakardım eheh...
bi' dönem sanıyorum büyükler içinde vardı? * valla dayım da vardı bundan... o zamanlar dayım ya orta okuldaydı ya daa lise olması lazım.
hatta eskiyen ayakkabılarımızın içinden ışığını çıkartır elimizde sabahdan akşama kadar yakardık pilini bitirene kadar. hey gidi...
keşke şimdi puma falan üretse bu tip bi' ayakkabı! ne hoş olur lan! vallahi alırım hemen... yaşıma aldırış etmeden fütursuzca giyerim o biçim.
hoş bugün de olsa "yanıyo mu la?" diye döner bakarım arkama eheh...
30.
çocukken sahip olunduğunda verdiği haz çikolatadan bile tatlıdır.
31.
ahh ahh ışıkları yansın diye deli dana gibi koşuştuğum günler geldi aklıma.
32.
bağcıklarının üstünde pusula olan vardı,sağ ayakta pusula sol ayakta saat acayiptiler.
33.
ben çocukken olmayan ayakkabıdır keşke olsaydı kesin giyerdim. bunları çocukların ayaklarında görünce de gülerek izlerdim *
26.
çocukken genelde herkesin olmuştur bu ayakkabılardan.
28.
küçük çocuk giyiminde son yılların atraksiyonlarındandır. lakin kadınlarda ayak fantezisi için denenmesi de değişik bir tat olabilir.
29.
gündüzken pilinin bittiğini sandığımız ayakkabı.
30.
beni alır cocukluguma goturur, buyuklere gore de yapılsa keske.
32.
zamanında şahsımında sahip olduğu ayakkabıdır. çocuklar havalı havalı gezerken ben olmayan çocuklar görüp üzülmesinler diye akşamları giymek istemezdim o ayakkabıyı. öylede mütevazı bir velettim.*
33.
zamanında benim de giydiğim kırmızı ışıklı ayakkabıydi o zamanlar herkeste yoktu ilk alanlardan değildik ama giymişiz içimizde kalmamış ne mutlu.
35.
mutluluğun sözle anlatılış şekliydi bi zamanlar.
36.
çocuklar için bayramlarda moda ayakkabıdır.
38.
Çocukluk hayalimdi. Işıklı bir ayakkabıya sahip olmak statü belirleyebiliyordu.
39.
yandaki sınıfın zengin piçinin aldığı,yan sınıfın öğretmeninin bizim sınıfa getirip havasını attırdığı ayakkabıdır. ikisinin de allah cezasını versindir.ulan fakir fukara zar zor okuyorduk birde hava atıyorlardı.içime de nasıl oturmuş bu durum başlığı görür görmez içimi döktüm.
40.
çocukken en çok istediğim ama hiç sahip olamadığım çocukların en çok hoşuna giden ayakkabı türü .
41.
belli bir süre sonra (bkz: modifiye araba )ya dönüşecek olan ayakkabılardır.
42.
babaya büyük bir hevesle yalvar yakar aldırılıp sürekli gezip 2 günde pili bitirilerek ışıksız ayakkabı ya dönüştürülen şeylerdir.