--- spoiler---
bir gün bölge abisi (evlerle ilgilenen) bir evdeki çoçuklara şey demiş: ev yeni taşınmıştı her taraf dağınıktı... abi demiş:
-şakirtler, bu evi düzenleyin, düzeltin. öyle söylemiş.
abi gittikten sonra çoçuklar istişare yapmışlar ve düzeltmemişler.
abi eve gelmiş ertesi gün :
-noldu düzeltmemişsiniz? hayırdır, bn size demedim mi düzeltin diye çıkışmış...
ondan sonra o çoçuklar (lise son) şöyle demiş:
-abi, biz istişare yaptık karar aldık daha sonra temizliyecez...
abi de demiş:
-yedirtmeyin istişareyi ben nedioosam onu yapın.
süleyman abi bunu anlatmıştı çok gülmüştüm kopmuştum resmen
--- spoiler----
mizahın en uç noktasıdır artık bu.
--spoiler--
Bir pazar sabahı öğrencileri Eyübe sabah vazifesine götüreceğim.
Akşamdan su böreği almak istedim. Biraz korka korka gittim. Çünkü hem pahalı hem de 110 talebe.
Her ne ise bir pastaneye girdik. Adama söyledim. Dedim yurttanım. ismini de verdim. 110 talebem var. Ama az param var. Ne verirsin. Adamla biraz hasbihal ettik. Sonra adam kalktı. Tezgaha yöneldi. iki tepsi su böreği verdi yarı fiyatına. Sonra 5 poşet poça ve muhtelif pasta ve çöreklerden doldurdu. Ve dedi ki: Hocam sizlere ihtiyaç var. Dua ediniz. Selametle...
gözlerim dolu dolu çıkmıştım. O günü hiç unutamam. Ertesi günü bereketli bir gün olmuştu...
--spoiler--
--spoiler--
ders çalışalım diye kapandığımız odada sattlerce coraplarımızı top haline getirip basket-futbol karısımı oynadığımız oyunlar ve tabii sorumlu abimiz tarafından yakalanınca sıraya konulup 1 saat boyunca hazır ol! - rahat!-gümmm(tokat) ve tokattan sonra gülmekten yere yatmalar seklinde gecen dersimiz
nerdeeee gençlik günlerim
bu arada metin alan abimizi de hatırlamış olduk allah razı olsun...
--spoiler--
valla ne desem artık.
--spoiler--
Bir gün geç saatte eve gelmişiz kardeşlerle. Evde esnaf abilerimiz de var. Onlar yeni uyumuşlar. Biz de benim odaya geçip sessizce namaza durduk. Yer çok dar. iki kişi ancak sığabilirken biz üç kişi durduk. Her ne ise namaza durduk son rekata geldik. Ben rükudan kaktım. Arkadan kardeşlerde kalktı ama kalkmasıyla koltuğa düşmesi bir oldu. Bu olanları ben çaktırmadan izliyorum. Sonra ben devam ettim ama son secdede dayanamadım gülmeyue başladım. Allah affetsin. Sonra herkes başladı gülmeye. Karnım ağrıdı. Çok gülmüş olmalıyız ki esnaf abiler teker teker kapıda göründü.
Hayırdır gençler ne oldu.
Biz de her an patlamaya hazır bir sukut hali var. Kimseden çıt yok.Birimiz tek kelime edecek olsak tekrardan gülecez.Abiler dönmesiye biz gülme modunda 10 dakika devam ettik. Karnımıza ağrı girdi.
Öylesine bir hatıra işte...
