aylardır her gün çalıyorum. hatta ıslıklı şarkıları çok sevdiğim için yüksek sesle ıslıklı şarkılar da dinliyorum.
çocukluğumda bu tarz şeylere inandığıma ve çokça korktuğuma inanamıyorum şimdi. uzaktan bakınca ne kadar saçma olduğu biraz daha net gözüküyor.
senelerce bu batıl inanışlarından vazgeçemeyen ve altmış yaşına gelse de batıl inanışlarını devam ettiren kişiler de tanımıyor değilim. bıçağı bir yere bırak, elinden almam diyor mesela. tersine çeviriyorum, sap kısmını uzatıyorum, yine de alamıyor. enteresan bir korkudur bu.
neyse çok uzattım, olmayan şey gelemez. istediğiniz kadar zorlayabilirsiniz.
