allahım ne kötü bir durumdur. hazırlanmış okul, çarşı vs bir yere gideceksinizdir. en son aynadan kendinize bakmak kalmıştır. bastığınız anda hay ... kelimeleri dökülüverir ağzınızdan. sonra ayağınızı kaldırıp ne kadar ıslandığına bakarsınız. söve söve gidip yeni çorap giyersiniz yahut temiz çorap yoksa ütü ya da saç kurutma makinesiyle kurutmaya çalışırsınız.
(ince 57 numara ten çorapsa ıslak da gidilebilir. *)
insanı hayattan soğutur.
eve yeni gelmişsinizdir böyle, insani ihtiyaç aşağıdan tıklamaktadır. tam o anda dünyanız kararır. terliğe ilk bastığınız anda hissetmeniz ama az sonra o ıslaklık ayağınıza gelir,
-hayır! hayır olamaz! kim ıslak bıraktı bu terliği! nidası dökülür dudaklarınızdan. ayağın serçe parmağını çarpmaktan daha fenadır. hatta o derece kötüdür ki belki bir insana edilecek en büyük hakaretlerden biridir: ıslak banyo terliğine çorapla basasın rte.
ama merak etmeyin, isviçreli bilim adamlarına haber ettim, ıslanmayan terlik yapacaklarmış sırf türk halkı için. yani bir gün bu dertten kurtulacağız. önümüzde aydınlık günler var!
en büyük kabus en korkunç şey umursuzluk mutsuzluğu aşmış ermiş olma anıdır. o andan sonra size ulaşan düşünce beraberinde yüceliği getiri ilyadadan musa dağına kadar tüm evrenin gerçeğini hakikatini çözmenizi sağlar.
teşekkürler ıslak terlik.
edit: yazdıktan sonra başıyla sonunun uyumsuzluğunu fark ettim ama değiştirmeme kanaatındeyim.
belinizdeki ak 47 yi çekip ortalığa ateş açma isteği uyandırır. sonrasında belde ak47 taşınmaz diyerek sadece içten hassiktir çeker ve çorabı değiştirirsiniz.
ben önceki hayatımda bir kedi olduğumu düşünüyorum. genel olarak suyla temastan hoşlanmıyorum. özellikle kupkuru ve sıcacık turlar atarken herhangi bir patimin ucuna bir ıslaklık ve soğukluk gelince kısa devre oluyor şartellerimde. o kısa devre anında ben ben olmuyorum, o yüzden herkes eve girdim mi terlik fırlatır bana, al şunları giy ciyaklamadan diye.
add it: nerede minicik bir su damlası var, benim sıcacık çoraplı ayacıklarımı bulur. kuyu bulmaya mı gitsem.
