Feel the of taste of hate release its bitterness
Caught up in a place to face the fate
From below taken, trapped and tied in chains
Serpent spewing venom from above
The serpent never stop spitting out its searing venom
Not for a minute, not for a moment
Striving not to gasp
Striving to surmount the pain
Striving not to let the woman
know how much her brief run costs
Ironbound - The torture never stops
Ironbound - Held hard, held in horror
Ironbound - The torture never stops
Ironbound - Through bonds of blood
Bound I am with bowels torn from my kin
To bring the torment closer to my eyes
Writhing in pain, causing quakes in chains
Prepare the fall of all, I call to arms
By my hand come the end and the chaos
At my touch the green leaves withers
Hurry to your end
You who ween yourself so strong
I feel a luring lust
to consume the ones who tamed me once
Oath-bound to Odin in blood but beware
If in truth I am gut-bound to rocks
Know that first and last I am
Bringer of death and of doom
overkill'in yeniden dirilişidir. harika ötesi bir albüm. buram buram 80 ler old school thrash metali! evet bunu söylemekten çekinmiyorum... thrash metal tarihinin hatta asrın en iyi albümüdür.
gitgide daha fazla sevdiğim albüm. overkill'in en iyi albümü olduğunu düşünmüyorum, ama son yılların en iyi thrash metal albümlerinden biri olduğu kesin. özellikle albümle aynı adı taşıyan parça, "give a little" ve klibi çekilen "Bring Me the Night" ilk dinleyişte beni vuran parçalardandı. daha doğrusu albümün ilk yarısını 2. yarısına kıyasla daha iyi buluyorum. cıngıl cıngıl baslar, üzerine yazılan oldukça akıllıca ve gaza getiren davul partisi (bazı şarkıların davullarına cidden hasta olduğumu da belirtmek isterim), albüm boyunca harika performans sergileyen gitarlar ve bir de bunların üstüne bobby ellsworth'un (nam-ı diğer blitz) ezelden beridir hastası olduğum çiğ vokali de eklenince ortaya şahane bir albüm çıkıyor. çölde vaha gibi. dinleyiniz, dinletiniz.
2000 li yıllarda hala ayakta kalan thrash ruhu işte bu albümde. riffleri, davul partisyonları, vokalin yırtıcılığı ayrı bir güzel. kesinlikle tam bir baş yapıt.. geçen sene unirock'ta açılış parçası ve 2. parça bu albümdeydi. böyle bir enerji patlaması ve arkasında gelen pogoyun unutmak mümkün değil..
Overkill 'in en iyi albümünün en iyi parçasıdır. Sözleri de şu şekildedir :
One by one, doing the crime
Never thought twice, never did time
Never turn back, never go home
Never get used to being alone
One by one, into the sea
Too many eyes are staring at me
Two by two, watch as they go
Who are you and what do you know
I got your heart in hand
Never let go
Make it
Take it
Never let go
Tell all you know
This is what you make it, pound the ground
Make it
Take it
Never let go
Tell all you know
How far can you take it as you go... Ironbound
Two by two, iron to bend
Keeping the oath, right to the end
Three by three, breaking some bones
Snapping some neck, never alone
Here they come, rumble and pound
Never get used to hearing that sound
There they go, fast as they came
Never go back, never the same
All my friends are green and black
All my friends are right
All my friends are automatic
They all rule the night
All my friends are think and thin
They've loyalty and heart
Said all of them are green and black
Everyone is right
All my friends are automatic
Born to rule the night
