Irkçılık konusunda milli takıma bile karşıyım.nolacak yani en iyi takım olunca neyin üstünlüğünü yaşayacağız ya da en kötü takım olunca kötü bir ırk olduğumuz için mi üzüleceğiz.ırkıyla övünen insanın alman nazilerlerde ne farkı kalıyor ki.yanlışım varsa biri beni aydınlatsın.
Ben dünyaya gelmeden önce zorlu aşamaları bileğimin hakkıyla geçtiğim ve sonrasında hakederek katalogdan ırkımı seçtiğim için benimdir. işte bu kadar mantıklıdır.
Ülkemiz gibi birçok ırka vatan olmuş mozaiklerde, üst sokakta doğsa ermeni, yan mahallede doğsa rum, iki sokak ötede doğsa arap doğacak olan insanlar için boş beleş bir gururdur.
Aslolan vatan ve aynı bayrak altında yaşamayı öğrenmiş " millet" olma bilincidir.
Ecdadıyla gurur duyuyordur yaşadığı ekmeğini yediği toprakları seviyor sayıyordur vatan severdir. Bir sonraki kurtuluş muhaberesinde en önde gidecek koca yüreklidir.
Bence henüz Cahildir Eğitimsizdir henüz kişisel gelişimini Tamamlamamıştır Şunu da Belirteyim adamların ideolojisine yine de saygı duyarım... Ama ırkçılık Yapan siyahileri Ermenileri arapları Kürtleri hor ve hakir gören insanlar imanını bir sorgulasın Bunun Hesabını Allah'a veremezler...
eğer 'savaş türkün düğünüdür' tarzı boktan, hatta olmayan bir düşünce üzerinden bunu yapıyorsa işe yaramaz kimsedir ama sağlam düşünce üstüne oturtulmuş ırkçı kişilikler devlet ve toplum için bir fırsattır.
Hoca Ahmet Yesevi kendisini şöyle tanımlar: Türk'üm müslüman'ım. Neden önce Türk'ü söylediğini soranlara ise islamiyet seçim Türklük ise kaderdir, der. insan seçimiyle gurur duymaz.
(bkz: hoca Ahmet Yesevi)
irki ile degil hayatta yaptiklari ile gurur duymasi gereken insandir.nefret edilen irklardan nice insanlar bizlere hayat dersi verir kicimizin ustune otururuz.
