milliyetçiliğin gündelik hayatın sıradan bir uğraşı olmasından mütevellit oluşmuş söylem.
ırkçı değilim ama kürtleri sevmiyorum cümlesi türkiye'de birçok kişi tarafından normal olarak algılanır, yalan mı aga, öyle algılanmıyor mu?
biraz kendimizden uzakaşıp almanya'da yaşayan neo nazi olmayan ilerici bir vatandaşa bu tarz bir cümle söylesek bir yeriyle güler, ülen siz hala bunlarla mı uğraşıyorsunuz, bak biz 1945'de savaşı bitirdik çok da pişmanız şimdi neo nazileri temizlemeye çalışıyoruz, ırkçılık bir düşünce değil, suçtur! der.
yahu kardeşim çelişkiler bütünü bir cümle. ırkçı değilim... ama şunları sevmem. ben yobaz değilim ama... içki içilmesine karşıyım.
neyin ne olduğunu öğrenelim dostlar, yazarlar, okurlar! kavramlara yüklediğimiz anlamlar farklı olabilir. ben ırkçı değilim ama kürtleri sevmiyorum cümlesi dünyanın birçok yerinde ırkçı bir cümle olarak algılanır, ki öyledir de. bak bunu söyleyince alınıyosun, üzülüyorum. güceme yok, dünyanın sınırları kendi şehrinden veya türkiye'den ibaret değil, biraz evrensel düşün. hava da sıcak zaten, git siesta yap, kürtleri, arapları bırak yahu.
aga bu şoven milliyetçilik acayip bir şey. geçenlerde arkadaşla oturuyoruz, adam ben afrikalıları sevmiyorum, maymun gibi herifler dedi. güldük falan, çok da ciddiye almadık ortamda, biliyoruz ki bu adam siyasetle ilgilenmez, tabiri caiz ise boş adamdır. 12 eylül sonrası oluşturulmak istenen gençlik diyim sana. şoven milliyetçiliğin bilinçsiz yanı da bu işte. adam ırkçılık yaptığının farkında değil, geyik yapıyor aklı sıra.
olası bir durumdur. ırkçı olan kişi kendi ırkı dışındaki diğer bütün ırklara karşı antipatik olan insandır. ama kürtleri sevmeyen birçok vatandaşımız diğer ırklara(makedon, arnavut, gürcü, laz vs) aynı sevgisizliği beslememektedir. zaten kürtlere karşı olan sevgisizlik ırklarından dolayı değil, sergilemiş oldukları nankörlükten dolayıdır.
kimsenin kimseyi sevmek zorunda olmadığı gibi savunma geliştiren arkadaşlar var sanırım aramızda, ya arkadaşlar kimse dediğiniz koca bir halk,hepsini teker teker tanıyıp nasıl sevmediğinizi çok merak ediyorum.
aksi takdirde bir ırkı bütünsel olarak sevmemek ırkçılıktır başka bir açıklaması yoktur,
kimse derken anlamadım yani ne kadar büyük bir gönlünüz olduğunu...
Bir insanı ırkından dolayı sevmemek ırkçılığın ta kendisidir, ayrımcılıktır. "Bir halkı (Kürtleri) sevmiyorum demek", kişinin insan merkezli değil ırk merkezli dünyaya baktığını gösterir. Böyle bakan kişi de ırkçının ta kendisidir.
Bir de "Kürtleri sevmek mi zorundayım.", "ne yani sevmesem, ırkçı mı olurum?" demogojisi var. Aslında bu cümleyi kuran kişi de dünyaya insan merkezli değil, ırk merkezli bakmaktadır. Her hangi bir ırkı sevmemek, bir insanı o ırktan olduğu için sevmemektir, bu da ırkçılıktır. "Zorla mı sevecem" diyerek demogoji yapanı da var. Mesala ben Endenozyalıları hiç tanımam, bu nedenle "onları seviyorum" diye bir cümle kurmam ama bu onları sevmediğim anlamına gelmez. Bu nedenle kimse zorla mı sevecem kurnazlığına girmesin!
Bir de "sevmiyorum ama onlara zarar vermiyorum, yakıp yıkmıyorum" diyenler var ki, onlara da "Allah razı olsun, ne iyi insansın" demek geliyor içimden. Fakat yine de bu seni ırkçı olmaktan kurtarmıyor. Belki gözünü kan bürümüş, insanlıktan çıkmış bir ırkçı olmanı engeller ama.
"Diğer ırklarla bir sorunum yok ki, ben sadece Kürtleri sevmiyorum. Bu beni ırkçı yapmaz diyene de, zaten naziler de bir kaç ırka kafayı takmıştı. Mesala diğer diğer Avrupa ırklarını da gelişmiş ırk olarak görüyordu, sadece kendi seviyesine belki çıkarmıyordu demek lazım. Bu onları ırkçı yapmaktan kurtarmıyordu.
Avrupa'da ırkçı adam kendine ırkçı diyor, bunu zaten kabulleniyor işin başında. Biz de ise ortalık ırkçı dolu ama adam ırkçı olduğunu bilmiyor. Aslında ırkçı olduğunu biliyor, kendi düşünceleri ırkçı, ama düşüncelerinin ırkçı diye nitelenmesi gerektiğinin farkında değil.
Sonuç olarak kıstas şudur: Sokakta bir adamla karşılaşıyorsun, onu sevmiyorsun. Nedeni ne, ırkı! iyi de arkadaşım ırkçılık budur işte! Bir halk ismi vererek onları sevmiyorum demek, sokakta gördüğün adamı ırkı nedeniyle sevmemeye götürür insanı. Bu kaçınılmaz mantıksal bir sonuçtur. Yani, "ırkçı değilim ama Kürtleri sevmiyorum" demek insanı kaçınılmaz olarak ırkçı yapar.
bir insandan bu cümleyi duymak sinir harbinden gülmeye neden olur. kişinin, hali hazırda, ırkçılığı bir ideoloji sandığını gösterir ki bu büyük bir yanılgıdır. insanları yaptıklarıyla değil, olduklarıyla değerlendirmek, siyasi görüş veya ideoloji değil, insanlık ayıbıdır, insanlık suçudur*
kendinizi ait hissettiğiniz yerde bile (bu memleketiniz olabilir, okulunuz, mahalleniz ya da tuttuğunuz takımın taraftar kitlesi olabilir), sevdiğiniz bir sürü insan olabileceği gibi, hiç hoşlanmadığınız kimseler de olacaktır. Demek ki iyi ya da kötü olmak kitlesel bir şey değil, bireysel bir davranış biçimidir. Çok iyi kalpli, dürüst, çalışkan kürtler olduğu kadar, asla tanışmak istemeyeceğimiz kürtler de vardır. Tıpkı Türk, Alman, Japon her millette olduğu gibi.
Birader şimdi Haberleri izliyorum.Doğuda dtp mitingi, bdp mitinginde apo posteri açıpta pkk lehine slogan atanlar Türkmü?Yoksa Kürtmü?insan bunları görüne sevmiyo nefret ediyor.Asla kimseye karşı ırkçlık yapmayız fakat durum böyle.Durduk yere olan bir ırkçılık yok.
düşünüldüğünde o kadar yanlış olmayan cümle. başka bir milleti* kendinden aşağı görmek, daha az hak tanımak ırkçılıktır. bir milleti topyekün sevmiyor olabilirsin, sevmek zorunda da değilsin, fakat "hepsi ibnedir, hepsi puşttur." diye ağız yaparsan o zaman olmaz. yanlış olan budur.
not: faşist diye etiketleyip, eksi dayayabilirsiniz, ama bunun yanında düşüncemin neresinin yanlış olduğunu özel mesajla iletirseniz daha da güzel olacak.
kürtleri sevmiyorsan insan bile değilsin bırak ırkçılığı, memleketimizde demokrasi ve insanlık liboş olmaktan ve kürtleri sevmekten geçmektedir. o yüzden hem kürtleri sevmiyeceksin hemde ırkçı olmayacaksın yedirmezsin kimseye. adama 2 ayaklı köpek bile der köpekler.
genis aile izlemiyorum ama ulvinin hicbir sahnesinin kacirmiyorum.
lost izlemiyorum ama sawyerli bölümler beni bastan cikariyor.
ac degilim ama canim yemek istiyor.
susamis degilim ama canim su icmek istiyor.
yukarı da ki entry lere bakıldığın da ırkçılık değil, fakat milliyetçilik kavramının ana temaları şeklen belli oluyor.
fakat bilinmeyen bir gerçek var milliyetçilik ve milli'lik arasın da ki fark çoğumuzca bilinmiyor, bakın bu kavramların karşılaştırmasını bilge kral aliya izzetbegoviç şu şekil de açıklamıştır;
"Bilgisiz kimselerin zihinlerinde kargaşa yaratmak için başvurulacak ilk ve en etkili yol, milli olanla milliyetçi olan arasındaki farkı gözden kaçırmaktır. Aslında bu fark bazen sevgi ve nefret arasındaki fark kadar büyük olabilir.Milli duyguları olan bir insan, kendi halkını sever, onların kusurlarını da erdemlerini de kendi üstünde taşır, o halka aittir. Bir milliyetçi ise kendi halkını sevmekten çok başkalarından nefret eder, daha da önemlisi, uygulamada, başkalarının mülkü olan şeyi ister. Başkalarına ait farklılıkları boğar, hoşgörüsüzdür, fiziksel baskı uygular. Kendisine ait olanı savunmaz, kendisine ait olmayanı da ister. Aşırı milliyetçiliğin özünde Tanrı'ya inanç yoktur. Dünyanın bütün büyük dinleri şu basit hakikati öğretmeye çalışır (ve bütün hakikatler basittir): Sana yapılmasını istemediğin şeyi sen de başkasına yapma. Ya da öyle hareket et ki, davranışların herkes için geçerli olsun; ne sana göre değişsin ne de başkalarına göre… Bilge Kral Aliya Izzetbegovic (Dnevni Avaz, 8 Nisan 1999)".
şimdi anlaşılmıştır sanırım milli olmakla milliyetçilik arasın da ki fark.
tamam milliyetçilik çok çok kötü değildir bunu kimse yaftalayamaz faşistliktir diyemez ama, milliyetçiliği oluşturan unsurlar içerisinde ki abest ve namüsait durumların açtığı sıkıntılar sonradan nefret ve kin olarak suratımıza yapışıyor.
