ıraktaki türkmen bölgeleri; arap ve kürt bölgeleri arasında kalan bölgelerin tamamına yakınıdır.
kuzeyde tel afer'den başlayıp sırasıyla; musul, mahmur, altunköprü, kerkük, tazehurmatu, tuzhurmatu, karatepe ve diyala'da son bulan; soldan sağa doğru evrilen bir çizgi şeklindedir.
eskiden türkmeneli sınırlarında olan süleymaniye, erbil, diyala'nın güneyi ve hatta bağdat'a oldukça yakın olan eski türk şehri samarra da türkmenlerin yoğun yaşadığı yerlerdi. ancak bugün erbil ve süleymaniye kürt; diyala ve güneyi ise arap bölgelerinde kalmışlardır. günümüzde yüzbinlerce türkmen aile kimliği tehdit altında olduğu için güney bölgelerinde arap, erbil ve süleymaniyede ise kürt kimliği altında yaşamaktadır.
ırak türkmenlerinin genel sayısının 3 ila 4 milyon arasında olduğu tahmin edilmektedir. bundan az olan rakamlar gerçeği yansıtmamakla birlikte; diğer bölgelerde farklı kimlikler altında yaşayanları dikkate alınmadan hazırlandığı belli olmaktadır.
bugün ise gerçekçi olmak gerekirse tel afer'den başlayıp; musul, mahmur, altunköprü'yle devam edip kerkük'le biten bölge dışında kalanlar yerler olsa da olur olmasa da olur yerlerdir. zira buralarda türkmen nüfusu fazla olsa da arap ve kürt nüfusta azımsanmayacak miktardadır. uzun vadede buralarda etnik ayrılıkçı çatışmalar başımıza bela açabilecektir.
biz yine de temkinli olup misak-ı milli sınırları içerisinde yer alan musul ve kerkük ile çevresindeki yerler dışında kalan bölgeleri almamalı ve diğer yerlerde kalan türkmenler için de araplarla ve kürtlerle mübadele anlaşması yapmalıyız. bugün ırak'ın resmi olarak bölünmesi durumunda türkiye'nin de hakkı olan musul ve kerkük'ü alması haklı hale gelecektir. barzani ve avanesinin hesaba katamadığı durum da budur.
