memleketim olan aksarayın en güzel yerlerinden birisidir. doğa ve tarihin bu kadar iç içe geçip bu kadar güzel bir manzara oluşturduğunu görmek her zaman rastlanıcak türden bir şey değildir. .yalnız buraya yukardan inenler için teleferik şart.
FOTOĞRAF ÇEKMEYi SEViYORSANIZ ve tabana kuvvet yürüyecekseniz gidin. tavsiyem merdivenlerden inip aşağı yönüne yürüyün yoksa o 280 civarı merdiven çıkılmaz.
Tektonik yükselmeler ve Hasan Dağı volkanının püskürmesinin ardından çöküntüye uğrayan alan üzerinde ilerleyen Melendiz Çayı'nın binlerce yıllık aşındırması sonucunda oluşmuş vadidir.
Melendiz Çayı, Ihlara Vadisi boyunca araziyi derin ve sarp bir biçimde yarmak suretiyle, vadi boyunca görkemli ve çarpıcı güzellikler meydana getirir. Melendiz Dağları'ndan kaynaklarını alan küçük akarsular birleşerek, güneydoğu-kuzeybatı yönünde akar ve Mamasın Barajı'na ulaşır.
Melendiz Çayı, vadi boyunca 30'a yakın Menderes çizer. Ilısu ile Selime arasındaki uzaklık kuş uçuşu 10 km olmasına karşılık, akarsuyun Menderesler çizerek akması sonucu gerçek uzaklık 18 kilometreyi bulur.
Ihlara vadisi'nde dikkat çeken bir başka özellik ise doğasıdır. Duvar gibi dik, derin ve dar vadinin tabanındaki suyun kenarında, bağlar ve bahçelerden oluşan yoğun bir yeşillik şeridi yer alır. Sanki doğa kendini vadi içinde gizlemiş gibidir. Vadi çevresindeyse bozkır görünüşlü ve cılız bitki örtüsü hakimdir. Vadinin yamaçlarına geldiğinizde ise zengin ve yeşil bir doğa parçasının vadi içinde saklandığını görürsünüz. işte bu gizlenmiş olma durumu vadinin yerini de belirlemiştir. Vadi tabanında bölgedeki karasal iklimden farklı olarak, Akdeniz iklimine yakın bir iklim görülmektedir. Vadi tabanı bu özelliği ile doğal bir mikroklima alanıdır. Buna bağlı olarak vadi tabanında başta Antep fıstığı olmak üzere çok çeşitli bitkiler yetişmektedir.
Bizans döneminde bu yörede yaşayanlar, Ihlara vadisi'nin dik yamaçlarındaki, kolay yontulan tüfleri oyarak çok sayıda manastır, kilise, mağara - konut yapmışlardır. Dinsel yapılarını gözden uzak yere yapmak isteyen ilk Hristiyanlar için, burası o dönem en ideal yerlerden biriydi.
Aksaray, Hristiyanlığın ilk yıllarında önemli bir din merkezi olmuştur. Kayserili Basilius ve Nazianos'lu Gregorius gibi mezhep kurucuları 4. yüzyılda burada yetişmiş; Mısır ve Suriye sisteminden ayrı bir Manastır hayatının kurallarını tespit etmişlerdir. Böylece Yunan ve Slav sistemi doğmuştur. Mısır ve Suriyeli rahiplerin dünya ile olan ilişkilerini kesmelerine rağmen Basilius ve Gregorius'un rahipleri dünya ile olan ilişkilerini kesmemişler; bu yeni anlayışın yeri ise Ihlara Vadisi'ndeki Belisırma olmuştur.
Gregorius, teslis inancına yeni bir izah getirerek Hz. isa'nın tanrılığı tartışmasında iznik Toplantısı görüşlerine kuvvet kazandıran fikirler ileri sürmüş, böylece Hristiyanlık tarihinde öncü bir aziz olmuştur. Gregorius'un yetiştiği kayalık bölge (Belisırma, Ihlara, Gelveri) Manastır ruhuna uygun, kayalara oyulan kiliseler topluluğu haline gelmiştir. Arap akınlarına Hasandağı'ndaki savunma kaleleri karşı koyunca, bu kiliseler aktif ibadet merkezi durumlarını devam ettirmişlerdir.
Ihlara Vadisi'ndeki kayalara oyulmuş freskli kiliseler korunarak , yeryüzünde eşine rastlanmayan bir tarih hazinesi olarak günümüze ulaşmıştır. Hristiyanlığın ilk yıllarından itibaren kayaların rahatlıkla kazılmasıyla meydana getirilen bu freskli kiliseler ve iskan yerleri 14 kilometre boyunca Ihlara'dan Selime'ye kadar devam eden Ihlara Vadisi içinde yer alırlar.
ilk çağlarda Kapadokya Irmağı'nın (Patamos Kapadokus) ortasında tabiatla tarihin bir arada bulunduğu Ihlara Vadisi'ndeki bu kiliselerin ilk örnekleri M.S. 4. yüzyıla kadar inmektedir. Kiliselerin resim tekniği iki kısıma ayrılabilir. Ihlara civarındaki kiliseler "Kapadokya Tipi" olarak bilinen özellikleri gösterirler. Bunlara örnek Eğritaş, Ağaçaltı, Kokar, Pürenliseki ve Yılanlı Kiliseleri'dir. Belisırma bölümünde bulunanlar ise "Bizans Tipi" resimlerle süslüdür.
Dünyada eşi ve benzeri olmayan Ihlara Vadisi, yer yer 100 - 120 metreye varan derinliğe sahiptir. Ilısu Kasabası'ndan başlayan vadi, Ihlara Kasabası, Belisırma ve Yaprakhisar köylerinin ardından Selime kasabasında son bulmaktadır.
Doğa, tarih, sanat ve kültür olgusunu bir arada buluşturan ve bu gerçeği ancak kendisine yaklaştığınız zaman size anlatan Ihlara Vadisi, tüm güzelliklerini kendisiyle birlikte olduğunuz sürece sizinle paylaşacaktır.
Kesinlikle görülmesi gereken yerlerden biridir. Yürümeyi seviyorsanız özellikle sonuna kadar gitmelisiniz. Burada yabancı turistlerin sayısının yerli turistlerden fazla olduğu görülmüştür. Bu da demek oluyor ki bizim insanlarımızın bazıları bu güzellikten bihaber yaşıyor. Kapadokya'ya yolunuz düştüğünde biraz vaktinizi ayırın ve vadinin güzelliğinden mahrum kalmayın.
aksaray'ın 40 km güney doğusunda, ıhlara kasabasından başlayıp belisırma köyünden geçerek yaprakhisar köyünde son bulan yer yer 100-150 m derinliğe sahip 14 km uzunluğundaki dünyanın en büyük ikinci kanyonudur. vadiye 382 basamakla inilir ayrica 382 aksaray'ın telefon kodu'dur. Içinden melendiz çayı geçen vadi, misafirlerine doğayı, manzarayı ve eşsiz güzellikteki el yapımı mağaraları gezmeyi vadediyor. Vadinin sonundaki yaprakhisar köyünde bulunan dev piknik alanında doğayla iç içe harika bir gün geçirilebiliyor. Istenildiği takdirde Yaprakhisar köyünün içinden başlayarak yaya olarak ıhlara kasabasına kadar ulaşılabiliyor. Ayrica Eşsiz hasandağı manzarası misafirlerine en güzel doğa fotoğrafları çekmeyi vadediyor. yaprakhisar köyüne bağlı olan ziga kaplıcaları'da binbir derde şifa termal suyu ile lüks villa'larda vatandaşa hizmetin en kalitelisini veriyor. selime ve helvadere kasabaları oldukça yakındır. Bu yerlerde kiremit'te alabalık yemenin tadına doyulmuyor. Ayrica helvadere 'de hakiki hasandağı çam balı bulunabiliyor. Hayat, Oldukça ucuz olan memleket'e her yıl ortalama 700.000 turist geliyor. Ölmeden görülmesi gereken 100 yer listesinde görülmesi istenen yerdir.
geçen sene 500 tane turist gelmişti vs hepsi mal mal ırmağı izliyorlardı bende mal mal gibi izlerken neden yüzmeyeyim dedim ve atleti donu çıkarıp herkesin gözü önünde donsuz atletsiz atladım ırmağa,herkes foto falan çekiyo,"sizde çekin amınagoyum" dedim...
dedim bizde erkeğin malı ortadadır,saklamaya gerek yok,karılar falan gülüyolar...
aksaray il sınırları içerisinde yer alan doğa harikası. özellikle 14 km.lik vadinin tam ortasında yer alan belisırma tam anlamıyla bir cennet köşesidir. ırmağın üstünde yer alan platformlara kurulmuş şark köşeleri veya direkt olarak ırmağın üstüne atılmış masalarla doğa ile içiçe olarak yemek yiyip, çayınızı yudumlayabilirsiniz.
yurdumuzun doğa harikalarından biridir fakat ıhlara vadisinden sadece bir doğa harikası olarak bahsetmek yanlış olur. binlerce yıl öncesine dayanan tarihi, güzel görünümünün yanına manevi değer de katar. aksaray ilinde bulunan bu eşsiz vadi, hristiyanlık için bir zamanlar önemli merkezlerden biriydi ki halen kutsal bir yer olarak sayılmaktadır.
bir diğer tarihi önemi ise truva savaşıyla ilgilidir. truva savaşının sonunda hayatlarını kurtarmak için truva kalesinden kaçan truvalıların bu bölgeyi uygun coğrafyasından dolayı seçtikleri ve uzun süre burada yaşadıkları söylenir.
ABDnin arizona eyaletindeki meşhur büyük kanyonla aynı oluşum özelliklerine sahip ıhlara vadisinin eşsiz manzarası çeşitli ödüller almıştır ki özellikle sonbahar manzarası yurt dışında da dikkat çekmiştir.
yepisyeni telefonumu* dere kenarındaki şekilli kayada fotoğraf çektireceğim diye suya düşürdüğüm muhteşem güzellikteki vadi. gerçi aradan 7 ay geçtikten sonra telefon elime geçti ya neyse! o da başka bir hikaye...
truva savaşı esnasında şehirden kaçabilen truvalıların yerleştiği bölge olarak bilinir . bu insanların arasında efsanevi savaşçı hektor'un kardeşi paris'te vardır . bu bölgeyi seçmelerinin nedeni ; verimliliğin yüksek , saklanmanın kolay ve yerleşimin kısa sürede sağlanabilecek olmasıdır .
Nevşehir'den Aksaray'a gelmeden 11 km. kala sola, güzelyurt yoluna dönerek yada Derinkuyu'dan sağa dönerek ıhlara vadisi'ne gidilebilir. kanyonun her iki tarafında yaklaşık 100 kilise oyulmuştur. bunların bir çoğunu görmek mümkündür..
bu vadinin benim için önemi çok daha büyük.. hayatım boyunca bana en güzel duyguları, hisleri, hayatı, yaşamayı, iyiyi, kötüyü, güzeli, çirkini, hayata dair ne varsa herşeyi öğreten hayatımdaki yüce insanın beni ve sahip olduğu herşeyi bırakarak bu vadiye gitmesi ve orada kendine bir yaşam kurmak istemesi.. bu sözlüğe beni kazandıran ama kendisi bırakıp giden, belki de bir daha asla dönmeyecek olan ve aynı zamanda bu sözlük yazarı olan hayatımın en çılgın insanı.. çılgınlığı bile ondan öğrendim ben.. zamanı geldiğinde bir durgun su olmayı ve yeri geldiğinde fırtına gibi çoşmayı.. hepsinin en güzelini doğrusunu bazı zamanlarda yanlışları hataları ama herşeyi birlikte öğrendik..
şimdi yoksun hayatımda.. şimdi ben tek başıma devam etmek zorundayım.. aslında bunu bilerek yaptın değil mi? artık tek başıma devam etmemi istiyordun.. çünkü sana göre ben büyümüştüm artık ve senin deyiminle kendi küçük ama kalbi büyük kız artık küçük değildi.. gitme demeyi ne kadar çok isterdim.. sadece iki hece.. ama sen buna bile hak tanımadın.. bana söylemeden kaçıp gittin.. şimdi sadece elimde gittiğin yerin adı var.. ve aklımda hayatımın en güzel hatıraları.. bana yazmışsın ya hani son kez bir gün karşılaşırsak diye başlayan ve bana gülümsemeyi unutma beni unutmayla biten bir cümle.. bir gün karşılaşacağız elbette o gün çok uzak değil.. unutma bana çılgınlığı sen öğretmiştin.. hayatımın en unutulmaz filmlerini seninle izlemiştik.. şimdiyse ellerimde yazılmış bestelenmiş ama bir türlü birlikte söyleyemediğimiz şarkılarımız var.. yazdığım bir sürü yazı, oyun ve hatta yeni bir kitap başlangıcı.. ama sen gittin.. tek başıma hangisini nasıl yapabilirim bilmiyorum.. yaşananların ya da yarım kalan hikayelerimizin hangi birini anlatabilirim ki ve hangi biri buraya sığar ki..
hayatımın temel taşını kaybetmişim şimdi hangi yol düz gider, hangi yol güze gider bilmiyorum bile.. artık bir anlatıcım yok.. en büyük, en vefalı dostum yok..
şimdi düşünüyorum da bana gideceğini söleseydin ne derdim diye.. sanırım git demeye dilim varmaz, kal demeye gücüm yetmezdi.. bunu biliyordun.. herşeyi bildiğin gibi.. ve bu yüzden söylemeden gittin..
bir gün karşılacağız, sırf sana kucak dolusu gülümseme getirmek için geleceğim oraya.. sakın beni unutma..
kapadokya'ya gidipde o güzelim vadiye inmeyen yoktur.
kaç tane olduğunu hatırlamadığım çok sayıda şapel olan,
ortasından su akan,
kendinizi başka bir diyarda hissettiren yer.
