Net gerçektir. Sizi mezbahaneye kapatayım orası oda sıcaklığında olsa bile donarak ölebilirsiniz çünkü beyninizde oranın soğuk olduğu düşüncesi vardır.
Bulunduğum bölgenin yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı olduğu için yazın yanıyor kışın üşüyor olabilir miyim?
Hepsini geçtim, soğukta ben üşümesem bile ürtiker hemen ertesi gün kendini belli ediyor. Yüzüm pul pul dökülüyor. Bunun neresi psikolojik.
1950'li yıllarda bir ingiliz şilebi portekiz’den aldığı madura şaraplarını iskoçya’ya götürür. demir attığı limanda yükünü boşalttıktan sonra, şilepte çalışan denizcilerden biri unutulan şarap kolisi kaldı mı diye denetlemek üzere soğuk hava deposuna girer. onun içerde olduğunu fark etmeyen başka bir denizci ise, kapıyı dışardan kapatır. soğuk hava deposunda mahsur kalan denizci, var gücüyle bağırır, çelik duvarları yumruklar, ama kimseye duyuramaz sesini. çakısıyla içerden açmaya çalışır kapıyı, mümkün değildir. boş şilep, yeni yükünü almak üzere portekiz’e doğru yola çıkar.
mahsur denizci, depoda açlıktan ölmeyecek kadar yiyecek bulur. ama deponun dondurucu soğuğuna fazla dayanamayacağının bilincindedir. kapıyı açamayan çakısıyla, çelik duvarlara kendisini bekleyen ölüm sürecini yazmaya, daha doğrusu kazımaya başlar. günbegün, adeta bilimsel bir titizlikle soğuğun vücuduna önce uyuşturucu sonra yavaş yavaş öldürücü etkilerini, el ve ayaklarının nasıl duyarsızlaştığını, donan burnunu ve buz gibi havanın dayanılmaz yakıcılığını anlatır.
şilep lizbon’a demir attığında, soğuk hava deposunun kapısını açan kaptan, zavallı denizcinin cesediyle karşılaşır. duvarlara kazıdığı acılı sonunu okur ve.. kendisi de hayretten dona kalır.
çünkü soğuk hava deposunun derecesi 19'dur. iskoçya’ya götürdükleri madura şarapları 18 derecede taşınmayı gerektirmiş, şilep yükünü boşalttıktan sonra soğutma sistemi zaten kapatılmış olup, kendi haline bırakılan deponun sıcaklığı bir derece de yükselmiştir.
denizci donarak ölmemiş, donduğunu sandığı (ya da donacağına inandığı) için ölmüştür.
