Uzun zamandır hissetmediğim ama bugün dibine kadar hissettiğim duygudur. Pencere ve balkon kapısı açık. Ben şortluyum. Boğaz püfür püfür esiyor. içimde hoş bir ürperti oluştu. Ciddi ciddi üşüyorum.
Bi kere Tokat'ta çok soğukta uzun yola çıkacakken durakta çok üşümüştüm. Üstüm çok inceydi otobüs gecikti olan bana oldu. Üşümek diyince hep o anı hatırlardım hep. Artık deprem gününü hatırlıyorum maalesef.
Üşüyorum ya hava ne ara bu kadar soğudu. Isparta böyledir işte… hemen soğuyacak kış moduna girecek. Sıcak su torbası hırka yorgan takılıyorum.
Normal insanlara göre de birazcık ama birazcık fazla üşürüm o da minik bir ayrıntı. *
En sevmediğim şeylerden biri ve kışa girerken başlayan bu his bende temmuz gibi anca geçiyor. Bugün itibariyle Ankara’ya da Yün yorgan örtünme mevsimi geldi arkadaşlar, hayırlı olsun…*
kış olsun yaz olsun eller ve ayaklar hep soğuk.
takviye de alıyorum ama düzelmiyor. değerler de normal çıkıyor. alt sınırda olsa bile.
ah kış, yaktın bizi.
Eşimin profesyonel olarak icra ettiği durum. Az önce kalorifer(merkezi) çalışan evde klima açtık. Sıcak su torbası da istemesi olası. Tüm bunlara rağmen biliyorum ki yatarken ayaklarını totoma dayayacak ısıtmak için ve ikisi de buz gibi olacak.
