işyerine girişte turnikeler mevcut. personel kimlik kartı okutularak turnikelerden geçilmesi gerekiyor. sabah girişlerde ve akşam çıkışlarda dikkat ediyorum turnikelerden geçenlere. kimisi kimlik kartını cüzdanına koymuş. cüzdanı da pantolonunun arka cebine yerleştirmiş. dönüyor kıçını ve yaklaştırıyor arka cebini kart okuyucuya. cüzdanını çıkarmaya üşeniyor. birisi göğüs cebine koymuş kartını. eğilip okutuyor kartı. bu kadar mı zor olur kartı çıkarması cebinden?
mesela,
üşengeçliğimden bitmesini istemediğim günler var, gün yetmiyor bana yapmak istediklerim yüzünden.
dipnot: bir sürü yapmam gereken iş varken şans eseri saate bakıp, bilgisayarda zamanın nasıl geçtiğini anlamamış akabinde götü tutuşmuş bir insanım.
uyuşukluk örneği kimse. bir gariptirler. genel olarak herşeye üşenip hayatta kalmaya devam ederler. mesela aynen böyle internet başında yazışmaya, oyun oynamaya üşenmezler. fakat mailleri okumaya üşenirler. ancak gözlerine de mail kutusunun yanıp sönmesi batar, okundu olarak işaretler yeni mailleri. işte bunu yapmaya üşenmezler. su içmeleri gerektiğinde alıp içmeye üşenirler, ayaklarına geldiğinde üşenmezler. galiba birazcık beleşci bunlar...
ha bir de ne bk yediklerini bilmiyorlar bence.
üşengeçler kabilesi olarak, elma ve armutu sırf çöpe kadar gitmemek için, sapı kalana dek yiyenler toplansak bi bok yapamayız, üşengeçlikten. toplanamayız bile.
