yaşanmış, teyit edilmiş tespit.
öğretmen kardeşim anlattı:
olağanüstü zeki bir öğrencisi varmış, sınıfta ona ayrı sorular, ödevler vererek canının sıkılmasını önlemeye çalışsa da her zaman sadece onunla ilgilenemiyormuş. arada herkese sorduğu soruları da soruyormuş.
yine öyle bir soru sormuş, herkesin defterine doğru yanıtı yazmasını istemiş.
çocuk kılını kıpırdatmamış.
önünde durmuş, 'sen niye yapmadın?' diye sormuş.
keskin, zehir gibi bir bakışla gözlerine bakmış çocuk: 'niye yapayım?' diye karşılık vermiş. 'zaten biliyorum.'
öyle birçok deha düzeyinde zeki çocuk, sıradan öğrenciler arasında telef olup gidiyorlar.
çünkü eğitim sistemimizde onlara özel eğitim verilebilecek özel eğitim kurumları ya yok ya da yetersiz. o çocuk da bir süre sonra okuldan ayrılmış. nerede devam ettiği bilinmiyor.
-oğlum git ekmek al.
+şuan gidip ekmek alırsam zeki bir evladı kaybedersin anne.
-kalk git terlik geliyor!
+tamam amk ya bi zeki insan tribine sokturtmadınız adamı.
üşengeç bir insan olarak katıldığım önerme.o kadar zekiyim ki iş yapmamak için işleri başkasına kitleyebiliyorum. üşengeçliği veren allah böyle bir kutsal yetenek de vermiş:
insanları ikna kabiliyeti.gerçi o kadar konuşmaya da bazen üşenmiyor değilim.