Bir gün bir arkadaş çeşme'ye gidecek. Soruyor: -otobüsler nereden kalkıyor diye. Ben de: -üçkuyular'dan diyorum. Tabi vatandaş buca üçkuyular'a gidiyor. -Burada park var, dolmuşlardan başka duran otobüs yok, diyor. -Fahrettin Altay'ı dene bir de, diyorum. Öyle işte. Karışabiliyor.
buca'nın mahallelerinden birisidir. şirin bir yerdir. her tarafta heykel falan vardır.
birisine "şuraya nasıl giderim?" diye sorunca. "heykelin oradan sağa dön" "heykelin orada var" gibi cevaplarla karşılaşıyorsunuz. yahu tamam heykel de hangi heykel? adım başı heykel, taş falan. fitil oldum. tek başına atatürk, atın üzerinde atatürk...
bunun yanında izmir'in sessiz yerlerindenmiş. başka bir numarası yok.
üçkuyular diyince aklıma arabalı vapur geliyor benim. narlıdere’ye bir zamanlar dokuz eylül’ün güzel sanatlar fakültesi’ndeki öğrenciliğim döneminde her hafta babamlar götürürdü beni. ortaokul dönemim filan. o dönem çiğli’de oturuyoruz. güzel günlerdi. bostanlı’dan biner üçkuyular’da inerdik her hafta.
aynı zamanda izmir'in toplu taşıma aktarma noktalarından biridir. tramvay ilk durağı, metro * ilk durağı ve küçük bir toplu otobüs ilk durakları alanı birarada bulunuyor.
