dedemlere gittiğimde caminin altındaki kırtasiyeden üç beş tane alıp yolda patlatırdık. bursa meskendeydi o cami. cantıkçı falan vardı hatta caminin altında. güzel günlerdi.
Genelde okul karşısındaki kırtasiyelerin bankosunda bir cam kavanozun üzerinde olurlardı. Para üstü çıkmadığında 3-5 tane alırdık. Tek sıkıntısı bazen yanlış yerden patlayıp yüze fışkırmasıydı.
Meybuz vardı bir de. Yeni nesil bilmez, bardaktaki meyve sularını dondurup kaşıkla yerdik. Emmeli buzlar sonradan çıktı. Bardaktaki buzların en iyisi şeftali ve kirazdı. Açar açmaz üzerindeki gıda boyasını içtikten sonra kaşıklaya kaşıklaya yerdik. Tadı bitince ters çevirip arkasını Dişlerdik. 10 kuruşla yapılabilecek en iyi şey meybuz yemekti o zamanlar. Entry'i girerken bile gıda boyasının gırtlağımı nasıl yaktığını anımsayabiliyorum. Hey gidi günler..
Mektuplastigimiz kuzenime gondermistim. Cocukluk iste patlayacagini dusunmuyorsun. O kokulu kagitlara yaziyorum sanarmis. Yillar sonra ogrendik gercegi.
bunu hatırladığıma, görüp, alabildiğime göre net 20 yıl öncesi değildir. az daha yakın zaman dilimine aittir ve adını duyunca nostaljik etki gösterir bu nesne. keşke birileri tekrardan satışa çıkartsa dedirtir.
harçlığımdan tek kuruş harcamayıp okul çıkışı onlarca aldığım mini mini cici bici bir şeydi bu.patlata patlata eve giderdim. cidden malmışım çocukken.
şimdi görsem yine alırım tabi.
fotoğrafını görünce bir garip oldum. insan bunu niye alır ? dökmeden nasıl açar ? çok saçma. duygulandım. o da saçma; sonuçta kolonya.
bu arada eczanelerde kolonya satılıyor değil mi hala ? şişeyi götürüp dolduruyorsun. öyle bir şey var. belki bazı bakkallarda da vardır.
20 senedir merak ettiğim, okuyunca merakımı giderdiğim nostaljik şey. ulan kesin içinde içecek bişey var diye düşünmüştüm senelerdir. hep almak istemiştim, hiç param olmamıştı.
insana yaşlandığını hatırlatan bir engezdir.
daha o kolonyaları alıp, alıp içtiğimiz günler dün gibi, oysa 20 yılı aşkın süre geçmiş.
90' ların çocukluk anılarına ket vurdurttu bir anda.
