normal sartlarda sagopa kajmer'in romantizma albumunde cikmasi gereken, ancak daha sonra derin darbe'nin kuvvet mira'dan ayrilmasi ve sagopa'ninda hammer muzikten ayrilmasiyla romantizma'dan cikarilip sagopa kajmer'in sitesinden yayinlanan derin darbe ve sagopa sarkisi.
sozleri aynen su sekildedir:
ter kokar bu yılların ve şer yaşar
bu mahrumiyet sebebi var mı?
içtimaya çağırır tanrı
top yekün değişir tavrı
tek ayak çukurda
secdeye eğil bakalım eğil
ah benim etten çakalım
babamdan devraldığım ilk arabam terlikti
dört dikişlik girişmekti kabahatin hak adaleti
bak oynadıkça bozulur insanın sukuneti
minnettar olamadım gecikti kıymetim (evet)
dürüst bu rapim peynir zeytin gibi
elini öpmen gerekmez
öptüren çeker mi ilgini?
bilmem silgini kaç kez kullanırsın?
ömür boyunca dört yapraklı gonca bulamayınca nal takıp gezermisin?
rutince bugünümü katladım ikiye çöp yaptım
attım ileriye rigayik şeyler yazdım arasına
resenler bastı darasına devirdi güneş
renk verdi karanlık rehavet çöktü koydum noktayı...
sinirlerim donmuş hava soğuk
apansız bir hastalık bu lirik yazmak
mürekkebimin ateşi çıkmış
islak kağıtla yatıştırma eylemindeyim
az sonra geçer umarım
şu an tam derindeyim
keplerin pençesine bağlı
kelamların ağlamaklı uçar gelir kekeç diline dolanır siftinirse
sırtım sırtarır yere gelmeyeciğine söz verir
saklarım kalemi kağıda yazarım
rezerve edilmiş tüm hatalar reval gününü bekleyecek ve sıkmayacaktır canını
sır olarak kalacaktır belki de
tekin olsun için dışına taşmasın
yaşın tesir etsin bu cihana
tezkerelerde can vermesin
okyanusta kaybolan bir kuş gibiyim
yüce kanatlarım ecele doğru çırpınır ve geriye dönüşü yok bu yolun!
çıldırır dalga tongadır
ton ton dedelerim manga olsa ruhu kurtarabilir mi? sanmam
[nakarat]
ezeliyat değil reel rabbani muhim üç sefil hicvardan
yaprağa akar kardan yaşlar hava buz kirpiklerim don tutar
bu yumruğun beynine saplanma ihtiyacı var
kamufle et kendini rap canavar!
kumsallara kum saat
rüyamlarımdaki cennet tarlasına yağan yağmur
sago samsun 19 mayıstan istanbul köprüsüne ordan kutsal kapıya
düşüncelerin aylak aylak gezer
melodilerime akarken bu gözyaşı
selülitli istanbul caddelerine damlar
yerinde olsam sudan kafamı çıkararır yaşamak adına nefes alırdım
evet bunu yapardım...
affedilmeyi haketmesemde
dilimde aynı saatte aynı dualar var
değişen doğrulara kalıcı yanlışlar yapmak akıl kârı değil
entrika saldıraların kulaklarımı gıdıklasın
kimin önce vurduğundan öte kimin sert olduğu önemli
bomba kadar paniktin
köprüaltında yazdığım şiiri dereye kağıttan uçak yapıp attım
zamanı kendi elinde tutmaya çalıştığın için
ne yazıkki ellerini kırdım
[nakarat]
ezeliyat değil reel rabbani muhim üç sefil hicvardan
yaprağa akar kardan yaşlar hava buz kirpiklerim don tutar
