gece uyuyacağım. odanın ışığını kapatıp telefonumu yatağımın yanına koymuşum. tam yatağa uzanırken telefonun alarmını kurayım diyorum, hop telefonu nereye koydum acaba diye deli gibi aranıyorum. ondan sonra kalkıp çalışma masasına bakmacalar mı dersin, battaniyenin altına bakmacalar mı dersin. sonra bi' durup düşününce kafa yerine geliyor ağır ağır ve telefonun ışığı yatağın dibinden parıldıyor.
daha beteri telefon elinde olup da telefonunu evde unuttuğunu zannetmektir. o da şöyle olmuştu; evden arkadaşımla beraber çıktık. telefonda önemli bir şeye cevap veriyorum. o ara arkadaşım bir şey soruyor ve dikkatim dağılıyor. arkadaşıma cevap verdikten yaklaşık üç saniye sonra ben ne yapıyordum acaba diye beynim dumura uğruyor. hatırlamaya çalışırken sonra içimden lan cevap vermem lazım, telefonum nerede derken ağzımdan şu cümleler dökülüyor; ''laan telefonumu evde unuttum''. arkadaşım cevap veriyor; ''elinde ya olum''. daha sonra suratımda o, telefonumu evde unutmadığım sevinci ve şaşkınlığa uğramış yüz hatlarımın ortaya çıkarttığı mallıkla yola devam ediyoruz.
