tüyleri diken diken eden, haykırma isteği uyandıran ömer lütfi mete şiiri. Ömer lütfi mete'nin bu şiiri yazarken içinde bulunduğu ruh halini, içinde biriktirdiği katlanılmaz derdi ve isyanı, evet isyanı çok iyi anlıyorum. O cinnet, ağlama krizi, öfke nöbeti, beş bin hançer yarası... bu şiir beni anlatıyor.
Osman öztunç da şahane bestelemiş ve yorumlamıştır. Şiirde sözü geçen "baba"; devlettir. Türk milliyetçilerinin devletimiz uğruna çile çekip işkence görürken, devlet adamlarının türk milliyetçilerini tam da bu yüzden cezalandırmasını anlatır. Türk devleti baki kalsın yeter ki, her acıya razıyız biz; lütfu da hoş, kahrı da.
Bana göre Şiirin en acı ve etkileyici kısımları şöyledir:
"Celep örfü ahkam olmuş
Babam kasap vezir,
El oğluna bayram olmuş,
Kuzular sağ enir."
"Ahd etmiş babam, beni boğazlayacak."
"has anadan gelmişim, öz ocağımda öz yasak!"
"Yırtılan nazlı bayrak, gözüme bağlı mendil.
ben kırk kere ismail; babam bir kere ibrahim değil."
"Bir kızıl elmaydım; çürüdüm, halden hale geze geze."
