uzun zamandır üzgünüm . herşey yolundaymış gibi , mutluymuşum gibi davranıyorum. çoğu zaman bir şarkıda dolan gözlerimi , kalbimin acı içinde olduğunu , hayatın anlamsızlaştığını saklamaya çalışıyorum. işin gerçeği ben bir yıldır yaşamıyorum.
Anın yetmediği zamanda
Artık yeter dediğin o anda
Unuttuğumu sandığım o parkta
Sen yine aynı alayla
Aklımda binbir soru
Sebepsiz yere gelen sen doğrusu
Yürüdüğüm o taşlı yollar aslında hepsi bir tortuydu
Üzgünüm çok üzgünüm sanmam
Hayatı öyle bir anda bırakmam
Hayatım yetmedi zamanla kaybettiğim çocukluğum o anda
Öğrendim ben yaşamayı sizler gibi kalpsiz dişiliği
Ellerim bomboş isteksiz sensiz hayal kurmak da zevksiz
Zamanı öldürüyorum ama benim yok olan zamanla..
Üzgünüm çünkü kendi geleceğimi hazırlayamadım
Üzgünüm çünkü zengin bir ailede dünyaya gelmedim
Üzgünüm çünkü gençlere zerre değer verilmeyen bir ülkede doğdum.
olmamamız gerekir. kim yapmış, ne neden olmuş, umrumda değil: ama bize de yazık. sana bana da yazık. üzgün olmayı bırakalım biraz. bırakamıyorsak, yine bizim yüzümüzden. yine kendimizi suçlarız. her şey bizim yüzümüzden değil. üzülüyorum yine de.
